Μ.  Κ.  Ο.

(Μάσες  μέσω Κυβερνητικών Οργανώσεων)





Με πιθανούς κι απίθανους

σκοπούς και υποχρεώσεις

οι κολλητοί των υπουργών

στήνουνε Μ.Κ.Οργανώσεις,



νάρκες πάνω στον ουρανό

ν’ αποναρκοθετήσουν

και πυρκαγιές στη θάλασσα

να τρέξουν για να σβήσουν ˙



να  ροκανίζουν έξυπνα

τα χρήματα του κράτους

να θρέφουν οι κυράδες τους

τους κώλους τους αφράτους.



Και όλα αυτά τα κάνουνε

εν πλήρει ‘’Διαυγεία’’ ˙

τύφλα να…

Του αλλουνού ο πόνος

     (αφιερωμένο εξαιρετικά

       σ’ ένα φίλο θεριακλή)



Τι μπορεί να πει κανείς

για τον πόνο τσ’ αλληνής;

Όσο και να συμπονείς 

πάντως ίδια δεν πονείς.



Το αυτό για το Γιωργάκη

το καλό παλικαράκι

που μπλοκάρισε η καρδιά του

κι έχει χάσει τα νερά του.



Κάπνιζε αρειμανίως

και ενόμιζ’ αιωνίως

πως θα είναι θεριακλής

και της δάφνης μερακλής.



Μα οι κακούργοι οι γιατροί

των μαστούρηδων…

Περιμένοντας τη δόση





Σαν τα μαστούρια καρτερούν

τη δόση οι κυβερνώντες

μα οι δανειστές μας απειλούν

τρίζοντας τους οδόντες.



Ζητούν προαπαιτούμενα

αν θέμε να μας σώσουν

που αν δεν τους τα δώσουμε

τη δόση δε θα δώσουν.



Για το καλό μας θέλουνε

τα φάρμακα το γάλα

και το ψωμί να το πουλάν

στα market τα megaλα



μαζί με προφυλακτικά

αγγούρια και πατάτες

και βαζελίνη εκλεκτή

για όλους τους πελάτες…

Λαμoγιά

(νόσος πάνδημος)

Λαμόγια εδώ λαμόγια εκεί

λαμόγια πάρα πέρα

λαμόγια ο τόπος γέμισε

βρωμίζουν τον αέρα.

Λαμόγια στο Γιουνανιστάν,

λαμόγια πως φυτρώσανε

και στο Ισπανιστάν,

κι όλο τον κόσμο ζώσανε;

Τη λαμογιά ποιος έσπειρε

και ποιος καλλιεργεί;

Θα ‘ρθει η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

η ώρα δεν αργεί.

Μήπως αθώοι Γερμανοί

της Ζίμενς τα κοράκια

της Μπούντεσμπανκ μήπως παιδιά

και της Μερκέλ…

Φίλος από τα παλιά





Ένα φίλο είδα χθες απ’ τα παλιά

και ξυπνήσανε δεκάδες αναμνήσεις

που ‘χαν σβήσει απ’ του χρόνου τη φθορά

και μου φέρανε ωραίες συγκινήσεις.



Θυμηθήκαμε μαζί τα παιδικά

και τα άγουρα εφηβικά μας χρόνια

τα σκιρτήματα καρδιάς ερωτικά

και τα πρώτα μας του έρωτα καψόνια.



Ξαναγίναμε για λίγο τα παιδιά

που ‘χαν μπρος τους ανοιχτούς όλους τους δρόμους

που δεν δίσταζαν μπρος στην κακοτοπιά

κι…

Πέρασαν…


Μ’ ευχές και αν χορτάσαμε
τις ‘‘άγιες’’ τούτες μέρες
τα ψέματα τελειώσανε ˙
ξανάρχισαν φοβέρες

οι Τρόικα κι οι δανειστές
κι όλες οι άλλες λέρες
να ξαναπιάσουμε κουπί
στου χρέους τις γαλέρες.

  και του χρόνου…
       τώρα…
 τα κεφάλια μέσα
      

                       3-1-2014

Κάλαντα πρωτοχρονιάς

εθνοσωτηρίου έτους 2014



Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά

μας ξεπουλούν κοψοχρονιά

κι αρχή καλός μας χρόνος

τους φτωχούς χτυπάει ο πόνος.



Ο Santa Klaus (Mαζούχ)έρχεται 

και δεν τον καταβρέχετε

με άλλους δύο της Μερκέλ

μας ξεπουλάνε στα καρτέλ.



Οι μίζες πάνε κι έρχονται

και δε μας καταδέχονται

να πληρώσουμε σπασμένα

μας καλούν εμάς και σένα.



Κάντες και Τσοχατζόπουλοι

κι άλλοι…

Χριστουγεννιάτικα

κάλαντα    2013



Καλήν ημέρα άρχοντες

αν είναι ορισμός σας

μνημόνιων τη γέννηση

να πω στ’ αρχοντικό σας.



Μνημόνια γεννήθηκαν

στης Αθηνάς την πόλη

οι τράπεζες αγάλλονται

χαίρουν οι κλέφτες όλοι.



Μες τη Βουλή μας φόρτωσαν

το χρέος βουλευτάδες

να το πληρώσουμε εμείς

αιώνιοι ραγιάδες.



Πλήθος  λαμόγια ψάλλουσι 

το δόξα  εν υψίστοις

και τούτο άξιον εστί

των τραπεζών η πίστις.



Απ…

Κραυγή οργής





Τα σπλάχνα μου γεμάτα οργή

πόνο και αγανάκτηση

άγρια,  άναρθρη  κραυγή

που θέλει να λευτερωθεί ˙

να σπάσει του τάφου τη σιωπή

στην οικουμένη ν’ ακουστεί,

όπως εκείνη που έντυσε

με χρώματα ο ζωγράφος.



Κραυγή για την παράνοια,

τη νόμιμη ληστεία

που κυβερνούν τον κόσμο μας ˙

παίρνουν τα λίγα απ’ τους πολλούς

τα δίνουνε στους λίγους

και τους φτωχούς  φτωχότερους

στέλνουν στον άλλο κόσμο.

Αρπάζουν …

Εγερτήριο κάλεσμα

(στο Γίγαντα του βράχου του Καυκάσου)





Γίγαντα

που σε κρατούν

στο βράχο καρφωμένο

να σ’ αφανίσουν δε μπορούν

τι τους κρατάς στο χέρι.



Σηκώσου,

στάσου ορθός,

μάζεψε

τις δυνάμεις σου,

σπάσε

τις αλυσίδες που σε κρατούνε δέσμιο,

σύντριψε

με έφοδο το Κράτος και τη Βία,

αφάνισε

και τους ‘‘θεούς’’ που τα καθοδηγούνε.



Άναψε

πάλι τη φωτιά,

που δώρισες στον κόσμο,

να κάψεις…

Ο Γίγαντας



Από τα χρόνια τα παλιά

με Κράτος με τη Βία

και Φήμη την αγία

κρατούν το μέγα Γίγαντα

στο βράχο καρφωμένο ˙

με άγριους γυπαετούς

βρικόλακες αχόρταγοι

σκίζοντας το συκώτι του

το αίμα του ρουφάνε ˙

μα να τον θάψουν δε μπορούν ˙

γνωρίζουνε τη δύναμη

που κρύβει η ύπαρξή του.



Όμως  «έσεται ώρα και νυν εστίν»

τις αλυσίδες σπάζοντας 

εν πλήρει συνειδήσει να σηκωθεί

ο γίγας τρομερός

και με ένα φύσημα…

Μπήκε ο χειμώνας

 (στο ρυθμό παλιού ρεμπέτικου)





Μπήκε ο χειμώνας κι ο κοσμάκης τα ‘χει χάσει

γιατί πετρέλαιο δεν έχει ν’ αγοράσει

κι απ’ το κρύο κίνδυνος να ξεπαγιάσει.



Κι ενώ δεν έχει…

Σαν βρικόλακες

Ο φόβος και η άγνοια με λίγη τεμπελιά
γεννούνε τέρατα φρικτά
όταν διασταυρωθούνε
που βγαίνουν σαν βρικόλακες
μεσ’ το βαθύ σκοτάδι
να πιούνε αίμα ανθρώπινο
να ζωντανέψουν πάλι ˙
και κάποιοι τα θωπεύουνε
να τους υπηρετούνε
μα όπως οι βρικόλακες
κι αυτά
δεν έχουν μπέσα.

Η πηγή και δράκος



Μια φορά κι έναν καιρό

σ’ ένα  παραδείσιο μέρος

βαθύσκιωτο και δροσερό

υπήρχε όμορφη πηγή

που ‘δινε γάργαρο νερό.

Πηγαίνανε  οι κοπελιές

από τα γύρω τα χωριά

με γέλια και τραγούδια

για να γεμίσουν τα σταμνιά

κι νέοι τις πειράζανε ˙

όλα  μοιάζανε  όμορφα

και ειδυλλιακά .



Όμως  ένα ωραίο πρωινό

δράκος κακός την έφραξε

τη δροσερή πηγή

και για να πάρουνε  λίγο νερό

ζητούσε  καθημερινά

θυσία…

Φως


Φως φώώώώς 
περισσότερο φως
άπλετο εωθινό κι ανέσπερο
αστραπή κεραυνός
να σκίσει τα σκοτάδια της άγνοιας
να διαλύσει ίσκιους και φαντάσματα
να φωτίσει την πλάση
να λάμψει η αλήθεια καθαρή και γυμνή
ν’ ανοίξουνε τα μάτια μας
να ανοίξουν τα μυαλά μας
να φωτιστούνε οι ψυχές
ν’ αναθαρρήσουν οι καρδιές.

                               17 Ιουλίου 2013 Σελ              

Η προσευχή του ταπεινού





Θεέ  μεγαλοδύναμε

συ που τα πάντα σκέπεις

την κόλαση του κόσμου αυτού

άραγε δεν τη βλέπεις;



Την άλλη ευθύς τη χάρισες

στους έκπτωτους αγγέλους

σε τούτη γιατί έβαλες

Σαμαροβενιζέλους;



Αν και σε λένε δίκαιο

τ’ άδικο επιτρέπεις

τα αίσχη που μας κάνουνε

κάνεις πως δεν τα βλέπεις,



στους τρεις ο ένας  να πεινά

ο άλλος να μισοτρώει

και λίγοι κάποιοι ελάχιστοι

να μας γαμούν το σόι.…

Τσίνησε ο γάιδαρος





Τσίνησε ο γάιδαρος

έγειρε  το σαμάρι

και στο χώμα έπεσε

το βαρύ γομάρι.



Θα ‘θελε μόνος του

πορεία ν’ αλλάξει

ανοιχτός ο δρόμος του

να μας ρημάξει,             

με έναν πιο άγριο αυταρχισμό

συγκαλυμμένο πια φασισμό

ωσάν της Margaret θατσερισμό,

σύγχρονης τρόικας παλιό –ισμό.



Δημοκρατία τον ονομάζουν

μα σαν δικτάτορες μας διατάζουν

για να μας κλέβουν και τη ζωή

καθώς μας κλέβουν το…

Πάει  το Δεύτερο





Πάει το Δεύτερο

γιατί ήταν λεύτερο(;)

πάνε και τα άλλα

ωραία  κανάλια

τα κρατικά

χιόνια τα σκέπασαν

τα εξαφάνισαν

Σαμαρικά.



Την Ε.Ρ.Τ. μας κλείσανε

με ένα  ΣΤΟΠ˙

τώρα ετοιμάζονται

πλατείες νά  βρουνε

για ωτοστόπ,

να τους βραβεύσουμε

να τους εκλέξουμε

και να  καθίσουνε

να μας (μαδ)ήσουνε

ξανά-μανά πάλι

και δίχως ΣΤΟΠ.





                   13 Ιουνίου …

Τι σου μένει;





Μέρα τη μέρα, μήνα το μήνα,

χρόνο το χρόνο,

αργά και βασανιστικά,

χωρίς ανάπαυλα καμιά,

σταλαγματιά- σταλαγματιά,

στάζει και σωρεύεται

η πίκρα στην καρδιά.



Μέρα τη μέρα χάνονται

κι οι μάταιες ελπίδες

και μένει η απόγνωση

και η απελπισία.

Πως βγαίνεις από δαύτη;

Όταν χάνεις κάθε δικαίωμα

και κάθε ελευθερία,

όταν, την ίδια τη ζωή,

ούτε την επιβίωση

να εξασφαλίσεις δε μπορείς,..



πέστε…

Ερώτημα

(Επείγον)





Άρα  στις ετερόφυλες

τις σχέσεις των ανθρώπων

αγάπη και εκτίμηση

(αγάπη, όχι έρωτας)

έχουνε κάποια σχέση;



Τουτέστιν ήγουν δηλαδή

με άλλους λόγους ήτοι,

(ποιος το ‘κλεισε το σπίτι;)

 μπορεί ο όποιος σύντροφος

να σ’ αγαπά πραγματικά

αν σ’ όλα τα σημαντικά

της σχέσης σας προβλήματα

διαφωνεί μαζί σου;



Μήπως σε κοροϊδεύει,

ή αυτοκοροϊδεύεται

για να μην πέσει πάνω του

του χωρισμού η…