Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Πάνω σε έναν ξένο στίχο

Πάνω σε έναν ξένο στίχο
          ΄΄ Τι ζήλεψες τι τα ΄θελες τα ένδοξα Παρίσια΄΄
                                                                    Μάνος Ελευθερίου

Ξεγέλασες το πόπολο με λόγια κι υποσχέσεις
πως τα μνημόνια θα ‘σκιζες όμως χωρίς βιασύνη
θα έδιωχνες την Τρόικα χωρίς να μας πονέσεις
εάν σε σένα δείχναμε πλήρη εμπιστοσύνη.

Μα σαν τη μισο-κέρδισες και έγινες Χαλίφης
με ύφος περισπούδαστο και μάγκικο στυλάκι
με τσαμπουκά με απειλές ωσάν κακός σερίφης
να μας χορτάσεις βάλθηκες με πόνο και φαρμάκι.

Μας πήρες και τα σώβρακα να πας στις αγορές
πιο πλούσιοι να γίνουνε οι άπληστοι της γης
αισχρές να έχεις άρχισες με Μέρκελ αγκαλιές
σα να ‘σουνα τουρκαλβανός βιλαετιού νταής.

Στα τελευταία ντύθηκες σαν Άμλετ της σελήνης,
έστειλες το Χαρδούβελη στην πόλη του φωτός
και success story πούλησες τον πόνο ν’ απαλύνεις ˙
μα όμως από όλα αυτά εμείς είμαστε εκτός.

Τι ζήλεψες τι τα ‘θελες τα ένδοξα Παρίσια,
έτσι κι αλλιώς η Τρόικα θα είν’ εδώ για πάντα,
τι έστειλες εκπρόσωπους να ξηγηθούν στα ‘‘ίσια’’
μπας και πετύχεις σύμφωνο, στις εκλογές αβάντα;

έπαιζες το παιχνίδι τους κι ας στέναζε ο φτωχός
δεν έβλεπες τι γίνεται γιατί ‘σουνα τυφλός
από τη μέθη που ‘δινε ο θρόνος ο ψηλός ˙
μα σαν φωνάζει ο λαός οργίζεται ο θεός.

Οι δανειστές το ξέρουνε και σ’ έχουν ξεγραμμένο
με άλλο μάγκα έτοιμοι να κάνουνε παιχνίδι
στυμμένη λεμονόκουπα σε έχουν πεταμένο
γιατί είσαι πια στα πόδια μας ασήκωτο β αρ ίδι .

Πάρε λοιπόν τον Άδωνη και τα’ άλλα σου τσιράκια
όλα τα λεβεντόπαιδα της άκρας δεξιάς
πάρε και το Μπένι σου με τα πολλά παχάκια
και πάτε στον αγύριστο φύτρα της λαμογιάς.

                                               Εν Παρισίοις 28 του Νοέμβρη 2014
                                                     Χristos014@gmail.com