μόλις κόπασε η βροχή

και οι δρόμοι νυχτώνουν

δίπλα σε υγρές εγκαταλέιψεις

και συρσίματα 

οι αίθριες χαρές έγειραν

σχεδόν ξοδεύτηκαν μες στην

φιλάρεσκη φυγή τους

πιο πάνω στον γυάλινο δρόμο

αγωνίες χεριών και λοξές

απογευματινές ματιές μάταια…

φαίνεται, ακόμα προσμένω

ένας πάμφτωχος θρόνος

τόσο φτωχός που στέμμα

δεν είχε

μερικοί φώναζαν, κάντε κάτι

να βοηθήσετε 

επέρχεται άλωσις ιδεών

και σκέψεων

παρούσα η λαθραία λήθη

μα απόκριση δεν πήραν

έστειλαν τα παιδιά τους

σε υπηκοότητες αλλοδαπής

ελπίδος

και αυτοί έμειναν πίσω

ως τραγωδοί προσκυνητές

όπου διατίθετο απλόχερα

η μέθη των αφανών ηρώων

ως απουσία γής και ιδεών,

και ως συσκότιση…