Οι τελευταίες σταγόνες της ξαφνικής καλοκαιριάτικης μπόρας, θύμιζαν έντονα τους στερνούς σπασμούς, μιάς βίαιης εκσπερμάτωσης. Ήρεμες, γαλήνιες, χαλαρωτικές, μα και μ’ αυτή την αίσθηση κενού, που πάντα ακολουθεί το τέλος του οργασμού!

«Το πιο άχρηστο πράγμα στο κόσμο είναι η ομπρέλα», σκέφτηκε ο Τζόρνταν, « ποτέ δεν την έχεις όταν τη χρειάζεσαι, κι όταν την κουβαλάς σα μαλά--ς, ποτέ δε βρέχει»

Τζόρνταν, Ιορδάνης δηλαδή. Το Τζόρνταν του το κόλλησαν στο γυμνάσιο στην Κοκκινιά, και… Συνέχεια

ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ







Χτες βράδυ ονειρεύτηκα, πως ήμουνα στο πάλκο,

Παρέα με το Γαβαλά, το Στέλιο και το Μάρκο.



Ψαλμός η φραγκοσυριανή, στα χείλη του Γρηγόρη.

Ακούγονταν στα πέρατα, Φοίνικας και Νηχώρι.



Του Χατζηδάκη ο «Ερωτικός», χρωμάτιζε το γκρίζο,

Κι έκλαψε το «ακορντεόν», σαν είδε το Λοίζο.



Έβαζε ο Μίκης μουσική, στους στίχους του Ελύτη,

Και ο Ζαμπέτας μάθαινε, στη Βίκυ τον «αλήτη».



Ο Κουγιουμτζής στο… Συνέχεια

ΕΔΩ, ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΑΙΡΟΥ







Εδώ στην άκρη των καιρών,

ήρθα και δήλωσα, παρών,

στο κάλεσμα του Απείρου.

Μα παραστράτησε ο νους,

παράτησε τους ουρανούς,

και την τροχιά του ονείρου.



Στα εφήμερα ξεστράτισα,

Θεό κι αγγέλους, άφησα,

και κύλησα στο χώμα.

Το τίποτα λιμπίστηκα,

με τόκο το δανείστηκα,

και το πληρώνω ακόμα.



Άλλοτε, μου’ φταιγε η στιγμή,

άλλοτε, κόλλαγα στα μη,

κι όλο γυρνούσα… Συνέχεια

ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΟΥ ΠΡΟΤΙΜΩ ΝΑ ΠΡΟΣΚΥΝΩ.

(Μελοποιημένο απ' τον Κώστα Τσελά)









Να με ζητάς, στα μονοπάτια της σιωπής,

κι όχι στους ήχους των μεγάλων λεωφόρων.

Μεσ’ στους ψιθύρους, της κρυφής ανατροπής,

κι όχι στα κούφια λόγια, των «σημαιοφόρων».



Να ψάχνεις, μόνο στην αφάνεια, να με βρεις,

εκεί που παίρνει την εκδίκηση η ελπίδα,

και με ορμή μιάς ερινύας στυγερής,

γίνεται θάνατος, και δίκοπη λεπίδα.



Σαν Δον Κιχώτης, μ’… Συνέχεια

Βρείτε περισσότερη μουσική σαν κι αυτή στο Poihtikh gwnia





ΣΤΩΝ ΜΑΤΙΩΝ ΤΗΝ ΑΚΡΗ Η ΒΡΟΧΗ

(Μελοποιημένο από τον Δημήτρη Παπαγεωργίου)



Ίσως ότι πιο βιωματικό έχω γράψει ποτέ.

Ένας άδικα χαμένος έρωτας στα 17.

Αδελφέ Δημήτρη, χίλια ευχαριστώ γι'αυτή την "ανάσταση"!

!!





Έσταζε τ’απόβραδο σιωπή,

σκάλωναν οι ώρες, στο ρόλοι.

Έπλεκα, θλιμμένο… Συνέχεια