Στην ξενητια βραδιαζει πιο νωρις,

κι ο πονος γινεται βαρυς.

Ποιος ειν αυτος που χαραξε το δρομο,

κι οι νεοι γιναν γεροι με το χρονο.



Κοψανε στα δυο τα ονειρα μας,

κανανε κομματια την καρδια μας.



Περασε μιζερα η ζωη,

μες στα παλια τα σπιτια.

Αργησε τ ονειρο να ρθει,

χαθηκε στη συνηθεια.



Κοψανε στα δυο τα ονειρα μας,

κανανε κομματια την καρδια μας





απο το μουσικο ανθολογιο < λευκο πανι >

στιχοι/… Συνέχεια