ΤΡΑΓΟΥΔΙ Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ

[Γιωργος Χαχης (πειραιωτης)]

Μ ενα τσιγαρο κρεμασμενο
στα χειλη του να κρεμεται
και το σακκακι αναριγμενο
περνουσε απ τη γειτονια
βλεμμα καθαριο αετισιο
το βημα αργο και σταθερο
ανασταναζαν τα κοριτσια
οταν φαινοταν στη γωνια
-------------------------
Τραγουδι ηταν η φωνη του
το γελιο του κελαρυσμα
το σφυριγμα του ακουγοταν
σαν αηδονιου κελαιδησμα
ποτε δεν πειραξε κανεναν
ποτε του δε φοβηθηκε
χαμογελουσανε τ αστερια
τη μερα που γεννηθηκε
-----------------------
Μα εφτασε κακο μαντατο
ιδιο με μαυρο δειλινο
ο χαρος στα καταστιχα του
τον ειχε γραψει απο καιρο
κι ενα πρωι καταραμενο
πουχαν ανοιξει οι ουρανοι
τον πηρε για τον αλλο κοσμο
τριαντα δυο χρονων παιδι
------------------------
Ραγισανε μεχρι και πετρες
αντιλαλησανε βουνα
στο τελευταιο το αντιο
πενθησε ολη η γειτονια
δακρυσανε ολα τα ματια
στην τελευταια τη στιγμη
με τη χαροκαμενη μανα
κλαψανε ως κι οι θεοι
-----------------------

[ELPIDA]

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Πολυ καλο!!!
καλημερα

[ermioni]

[Στιχοπλάστης]