Του Αυγούστου πεθυμιά

[Γιάννης Πρεβενιός]

Οι λεπτοδείκτες κόλλησαν κι ο χρόνος δεν περνάει,
μέρες οι ώρες φαίνονται σε σένα ο νους γυρνάει.

Σ’ ακούω το ξημέρωμα με τα πουλιά στους κήπους,
σ’ ακούω και το δειλινό με στης καρδιάς τους κτύπους.

Σε βλέπω ολοκάθαρα στου μελτεμιού το κύμα,
σε νιώθω πίσω μου σκιά στο κάθε μου το βήμα.

Αισθάνομαι κάθε στιγμή τη ζέση του κορμιού σου,
και έχω με στο στόμα μου τη γεύση του φιλιού σου.

Σε θέλω αγαπούλα μου είμαι τρελός για σένα,
και γράφω ασταμάτητα με του έρωτα την πένα.

[Κατερίνα]

Έφτανε ο τίτλος για να το λατρέψω...
πολύ καλό Γιάννη!