Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

To παραμύθι

Μέσα στο αχανές του χρόνου,
να δεις που θα συναντηθούμε,
το δάκρυ, ίαμα του πόνου
θα γίνει, μέσα να πλυθούμε.

Αν τώρα θύματα κανόνων,
θα ρθει στιγμή, κάτι μου λέει,
μες τους αιώνες των αιώνων
που θα εξοφληθούν τα χρέη...

Το φως θα δούμε ν' ανατείλει,
σαν ανταμώσουμε και πάλι
και όλα όσα μας οφείλει
το σήμερα, θα καταβάλλει.

Τώρα δεν πρέπει λεν τα ήθη
να σ' αγαπώ και ν' αγαπιέμαι
κι έφτιαξ' αυτό το παραμύθι
να 'χω από κάπου να κρατιέμαι.

Προβολές: 39

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 1 μέλος

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 26 Νοέμβριος 2008 στις 21:50: από τα "παραμύθια" που έχω αγαπήσει τρελά !!!

όνειρο Ειρήνη !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 26 Νοέμβριος 2008 στις 22:27: Πολύ ωραίο, γειά σου Ειρήνη!!!!

Σχόλιο από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος στις 26 Νοέμβριος 2008 στις 23:26: Το φως θα δούμε ν' ανατείλει,
σαν ανταμώσουμε και πάλι
και όλα όσα μας οφείλει
το σήμερα, θα καταβάλλει.

ΑΠΟΛΑΥΣΗ ΕΙΡΗΝΗ...ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ...

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 27 Νοέμβριος 2008 στις 9:15: Καταπληκτικο !!!!
Ειρηνη καλημερα

Σχόλιο από τον/την ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ στις 27 Νοέμβριος 2008 στις 13:10: Τώρα δεν πρέπει λεν τα ήθη
να σ' αγαπώ και ν' αγαπιέμαι
κι έφτιαξ' αυτό το παραμύθι
να 'χω από κάπου να κρατιέμαι
υπέροχο Ρηνιώ

Σχόλιο από τον/την ermioni στις 27 Νοέμβριος 2008 στις 21:17: Απο τα καλυτερα σου!!!
Μπραβο Ειρηνη

Σχόλιο από τον/την ορφανιδης νικος στις 27 Νοέμβριος 2008 στις 21:35: καλησπερα Ειρήνη λάθος καταλαβες 420 ειναι ο αρηθμος του τραγουδιου το κομματι ομως που εγραψες πολυ καλο