Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Το μαύρο των ματιών σου

Το χρώμα που σ' αρέσει
είναι μου λες λευκό,
μα εγώ σου λέω πάντα
το μαύρο αγαπώ.

Τα όνειρα σου έχουν
το σχήμα λουλουδιών
μα εγώ ακούω μόνο
τα λόγια των παιδιών.

Μου είπες πως δεν έχεις
λάθη και ενοχές,
μα εγώ είμαι βουτηγμένος
σε λάθος εποχές.

Ρολόγια θα χτυπάνε
για σένα ακριβώς,
για μένα δεν υπάρχει
ο χρόνος κυνηγός.

Εξαρτημένη είσαι,
από όχι κι από μη,
μα εγώ γυρεύω πάντα
να αλλάζω τη στιγμή.

Εσύ πιστή θα μένεις
στων τρένων τις γραμμές,
μα εγώ σε εκτροχιάζω
με χίλιες αφορμές.

Εσύ στη λογική σου
κι εγώ ένας τρελός
εσύ θα με ξεχάσεις,
εγώ όχι εντελώς.

Εσύ στην τακτική σου,
μα εγώ ότι κι αν πω,
το μαύρο των ματιών σου
μικρή μου θα αγαπώ.

Προβολές: 13

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 0 μέλη

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 1 Φεβρουάριος 2011 στις 18:32: Υπεροχο!!!

καλησπερα

Σχόλιο από τον/την Τάσος Π. Δασκαλάκης στις 1 Φεβρουάριος 2011 στις 20:12: Πολύ ωραίο !!!!

Την καλησπέρα μου!

Σχόλιο από τον/την Παντελής στις 2 Φεβρουάριος 2011 στις 21:37: το θαυμασμό μου για το ποίημα σου και για σένα Παναγιώτη.

καληνύχτα.

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 2 Φεβρουάριος 2011 στις 22:43: Πολύ ωραίο μέσα στις αντιθέσεις του!!!

Σχόλιο από τον/την panagiotis7 στις 4 Φεβρουάριος 2011 στις 16:03: Σας ευχαριστώ πολύ

Σχόλιο από τον/την Γιάννης Ποταμιάνος στις 4 Φεβρουάριος 2011 στις 20:03: Εσύ πιστή θα μένεις
στων τρένων τις γραμμές,
μα εγώ σε εκτροχιάζω
με χίλιες αφορμές.

Όμορφα εκθειάζεις την αξία του αυθόρμητου

μπροστά στους καταναγκασμούς