Τώρα Με Δίχως Όνειρα (15η Συλλογή )

[ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ]

Στους δρόμους που πορεύτηκες ,
απ’ ότι ονειρεύτηκες ,
καμιά δεν είδες μάτια μου ποτέ του ήλιου αχτίδα ,
στα στέκια που περπάτησες ,
απ’ όλ’ αυτά ξεστράτισες ,
που ‘δίναν νόημα στη ζωή , παρηγοριά κι ελπίδα..
Ρεφ.
Τώρα με δίχως όνειρα , τρελή που σημαδεύεις ,
ποιο ριζικό σου καρτεράς , ποιο νόημα γυρεύεις .

Σε ανομίες μπλέχτηκες
και να ξεχάσεις δέχτηκες ,
εμένα που σου έδινα στοργή , αγάπη , χρώμα ,
τα πλούτη εσύ λιμπίστηκες ,
άμυαλη και κυλίστηκες ,
σε αγκαλιές παράνομες και λερωμένο στρώμα.

Ρεφ.
Τώρα με δίχως όνειρα , τρελή που σημαδεύεις ,
ποιο ριζικό σου καρτεράς , ποιο νόημα γυρεύεις .

[Στιχοπλάστης]