Ταντρικό Μύσος

[Manuel Adams]

Μνημείο λήθης αρχινώ και γέλωτα και πόνου,

να πάψει πια η φωνή κι η δύναμη του φθόνου.

 

Γλυκύς κι αναίτιος πόλεμος χτυπιέται σε βιβλίο,

κοίτα πώς καταντήσαμε Κατίνες κι οι δύο.

 

Ξιπάζονται ᾑ Γεωργοί και τρέχουν πάνω κάτου,

μα η δικιά μου η μορφή μειδίαμα θανάτου.

 

Αν είσαι εσύ από νησί,εγώ είμαι από τον Άδη

κι όλη την κολυμβήθρα της χτυπώ μ'ένα μου χάδι.

 

Αναίσθητη με κοίταξες,πέτρα ευθύς μπροστά μου

είπες πως δεν αντέχεις πια,να χάσω τη μιλιά μου.

 

Σκιές και φίδια τριγυρνούν γύρω μου κάθε μέρα,

αρκεί που τα φαντάσματα τραβιούνται εκεί πέρα.

 

Νύκτα βαθειά 'γω κλάφτηκα στους δρόμους για όλα εκείνα

φιλίες ξένες άρπαξα στης μοναξιάς την πείνα.

 

Λύπη για άνοιγμα βαθύ σε θέματα μεγάλα

για όρια τάχα μου μιλάς,να πάω στην κρεμάλα.

 

Τώρα οι τυπικότητες σε νοιάξανε να 'ρθούνε

οι χαιρετούρες,οι αγκαλιές που οι Εύζωνες θα πούνε.

 

Νικήθηκα,δε θ'αρνηθώ,από μικρότερό μου

μα βάραθρα θα τσακιστούν σαν έχω εσέ εχθρό μου.

 

Ο κόσμος γύρω δε γυρνά και πίσω μου κι εμπρός μου

μα μόνο όσοι αγαπώ εδρεύουνε εντός μου !

 

Φιλίες άλλες δε ζητώ,σωθήκανε οι λέξεις

στις 4 τις εποχές εδώ,μαζί μου δε θα παίξεις.

 

 

 

Και τώρα πια σε χαιρετώ,έξω ευθύς σε βγάζω

με μια φωνή,με μια ψυχή γλυκιά ξαναφωνάζω :

 

"Τι χαζοπούλια,Θεέ μου...-κοπίασε η τόση ευγλωττία ... "

[Ειρήνη]

Από τα πολύ  ωραία!!!

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Πολυ ωραιο!!!

[Παντελής]

ένα μικρό θαύμα της Τέχνης, μπράβο σου Μάνουελ!!!!!!

[alter ego#--ξινή]

Μου άρεσε!!!

[Τσακίρη Χαρά]

Απλά υπέροχο απο κάθε άποψη!!!! Βγάζει πολύ δύναμη, αποφασιστικότητα και συνειδητοποίηση!!!!