Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Τα δύο πρόσωπα

17/12/2008
9:49:07 μμ

Τα δύο πρόσωπα

Βρε πως αλάζει ο άνθρωπος
Απ΄ άρχοντας κοπρίτης,
Μια φαρισαίος, υποκριτής,
Την άλλη σαμαρίτης.

Την μια γίνεται Άγιος
Π΄είναι όλο αγάπη,
Την άλλη Ιούδας για λεφτά
Χώνεται στην απάτη.

Διο μάσκες εις το πρόσωπο
Που τις φοράμε όλοι,
Πότε μοιάζομε άγγελοι,
Και κάποτε διαβόλοι.

Πάντοτε σε μια σύσκεψη
Βρισκόμαστε οι δυο μας,
Και σε μια κόντρα μόνιμη
Εμείς και ο εαυτός μας.

Πότε θα μας παρακινεί
Και πότε θα μας κρίνει,
Πότε θα είναι σύμφωνος
Και άλλες θα μας φτύνει.

Που και που βγάζει μαμμωνά
Καμιά φορά το Βούδα,
Και πότε Ιησού Χριστό
Και άλλες τον Ιούδα

Και είναι σαν το νόμισμα
Με τις δύο πλευρές του,
Στην μια τα ελαττώματα
Στην άλλη οι αρετές του.

Προβολές: 19

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 0 μέλη

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 17 Δεκέμβριος 2008 στις 17:33: Πολυ καλο!!!
γεια σου Ναταλια

Σχόλιο από τον/την ermioni στις 17 Δεκέμβριος 2008 στις 18:18

Σχόλιο από τον/την ορφανιδης νικος στις 17 Δεκέμβριος 2008 στις 20:08: Και είναι σαν το νόμισμα
Με τις δύο πλευρές του,
Στην μια τα ελαττώματα
Στην άλλα οι αρετές του.

Σχόλιο από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 17 Δεκέμβριος 2008 στις 21:30: Ωραία και σωστά τα λες!!!!

Σχόλιο από τον/την agrampeli στις 19 Δεκέμβριος 2008 στις 12:36: Ευχαριστώ όλα τα φιλαράκια καλό Σ/Κ να έχομε

Σχόλιο από τον/την Nefeli riga στις 14 Ιανουάριος 2009 στις 23:45: ΩΡΑΙΌΤΑΤΟ!!!!!! καλό σου βράδυ.
agrampeli μου τι κάνεις? δεν πήγα στην Βάση μου ακόμη..