Στου ορίζοντα την άκρη 11

[Δημήτρης Φάββας]

....Συνέχεια

Νωρίς ξυπνάμε το πρωί, κάποιος πετά μια λέξη

ένα αστείο, μια φωνή, κάποιον για να πειράξει

την ξαναλέν' οι Ιταλοί και την προφέρουν έτσι

με μια φωνή τραγουδιστή κι η πλάκα έχει σπάσει

όλοι μαζί θα είμαστε γύρω στους εβδομήντα

ο αριθμός των κρεβατιών μου θύμισε στρατώνα

μόνο που τώρα οι πολλοί, περίπου οι εξήντα

αρχίσανε να κάνουνε στους λίγους τα καψόνια

έναν μουσάτο Ισπανό τον είπαν Φίντελ Κάστρο

και το πρωί το όνομα όλοι το τραγουδάμε

αγρίεψε ο Ισπανός μα βρήκε λύση άσσο,

το μούσι του το ξύρισε και τον χειροκροτάμε

σ' ένα μεγάλο θάλαμο με ντους ολόγυρά του

μπαίνουμε για να πλύνουμε τα ρούχα και το σώμα

αν και τα ρούχα έχουνε κι αυτά τα μυστικά τους

όπου οι περισσότεροι τα ψάχνουμε ακόμα.

Μια σιγανή μα σταθερή βροχή έχει αρχίσει

που δύσκολα να το σκεφτεί κανείς να ξεμυτίσει

και συνεχίζει η βροχή χωρίς να σταματήσει

μερόνυχτα ολόκληρα και έχει πλημμυρίσει,

τους γύρω δρόμους που κυλούν νερά σε ποταμάκια.

Στο θάλαμό μας οι πολλοί, απ' τη βροχή κλεισμένοι

αρχίζουμε τ' αστεία μας ή παίζουμε χαρτάκια

μέχρι να δούμε αύριο, η μέρα τι μας φέρνει.

Είναι και κάποιοι τολμηροί που περπατούν στους δρόμους

με τα μπατζάκια αψηλά, στο χέρι τα παπούτσια

μα κινδυνεύεις να βρεθείς μέσα στους υπονόμους,

καλλίτερα στα σίγουρα και με στεγνά τα ρούχα.

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Δημητρη φανταστικο!!!
Οι αναμνησεις μεινανε τοσο καθαρες μες το μυαλο σου γιαυτο και συναρπαζουνε!!!

[Στιχοπλάστης]

'
Ωραία αφήγηση !
Συνέχισε ...

.

[Αννέτα]

Πολύ ωραίο!!!

καλησπέρα

[Ειρήνη]

Δημήτρη από το καλό στο καλύτερο!!!!

[Τάσος Π. Δασκαλάκης]

Ωραίο!!!

Την καλημέρα μου!