Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Στη θύμησή σου πνίγομαι

Μου έλειψαν τα μάτια σου, ξανά
Και σβήνει της ψυχής μου η φωτιά
Τις νύχτες σαν ζητώ την αγκαλιά σου
Τα όνειρα σκαλώνουν στα μαλλιά σου

Στη θύμησή σου πνίγομαι
Στο κύμα παραδίνομαι
Βαρκούλα στον ωκεανό
Στη θύμησή σου γίνομαι
Αστέρι για να κρύβομαι
Κάπου στ'απέραντο κενό

Μου έλειψε το γέλιο σου, ξανά
Κι απλώνει ο καημός μου τα φτερά
Ο δρόμος μ'οδηγή στη μοναξιά μου
Τα δάκρυα βροχή και καταχνιά μου

© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος (spartinos)

Προβολές: 22

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 2 μέλη

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 25 Ιανουάριος 2011 στις 16:55: Την καλησπερα μου

Σχόλιο από τον/την Τάσος Π. Δασκαλάκης στις 25 Ιανουάριος 2011 στις 20:35: .

Πάρα πολύ ωραίο!!!!!!

Την καλησπέρα μου!

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 26 Ιανουάριος 2011 στις 1:23: ξεκάθαρος κι ωραίος

ο γνωστός Γιώργαρος

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 26 Ιανουάριος 2011 στις 1:23: ο μάστορας του λόγου

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 26 Ιανουάριος 2011 στις 2:32: Τραγουδάρα και ρεφρενάρα πρώτη!!!!!

Γεια σου Γιώργη Σπαρτινέ!!!

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 26 Ιανουάριος 2011 στις 2:34: Στη θύμησή σου γίνομαι
Αστέρι για να κρύβομαι

Σχόλιο από τον/την γκατλούλα στις 26 Ιανουάριος 2011 στις 11:30: Ώρα καλή Στρατάρχα!

Σχόλιο από τον/την Στιχοπλάστης στις 28 Ιανουάριος 2011 στις 17:08: '

"Στη θύμησή σου γίνομαι
Αστέρι για να κρύβομαι
Κάπου στ'απέραντο κενό"

Πολύ σπέσιαλ στίχος !!!

Μπράβο αρχηγέ.