σαραντα μπαλαλάικες

[ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΡΟΥΣΤΑΛΗΣ]

Χανεται ο χορός

απο τα χερια,

στα στενα του δρομου,

και των ψυχων

ο καλπασμος

απο την μερια του τρομου.

Κλεινουν τα συνορα

της ζηλευτης μου

αγριας νιοτης

και σεργιανουν

τα ματια στα ανηλια

της σκεψης μου της πρωτης

Σαν σημερα, σαν ονειρο

ψηλο δεντρι

που καηκες..

και τ΄ονειρο σου

τραγουδανε στην καρδια,

σαραντα μπαλαλάικες.

[M alive s]

Μελαγχολική υπόκρουση,
διακριτά χρωματίζει,την απουσία.