Στις φλέβες των αγέννητων, θλιμμένων ποετάστρων
και στ' αντιφέγγισμα τ' αχνό των μακρινών των άστρων,,
ανθίζει ο μαύρος ο λωτός, το στοιχειωμένο τ' άνθος,
που 'χει ριζούλες τρίσβαθες, μες στου καιρού το βάθος.

Στάζουν τα φύλλα του σιωπή, κι οι στήμονές του αίμα.
Δροσούλα ψάχνει και τροφή, στης μοναξιάς το ρέμα.
Κι ολόγυρα απ' το μίσχο του, που πέτρινο είν' αδράχτι,
σταλάζει ο χρόνος κεραυνούς, φωτιά και μαύρη στάχτη.

Πάνε και τον ποτίζουνε, ψυχές γονατισμένες,
με τραγουδάκια-προσευχές, με ρίμες λυπημένες,
με συναξάρια μυστικά, απ' των τρελών τη Βέδα,
για να θεριέψει και να βγει ψηλά στην Ανδρομέδα.

Μα, αυτός αντί να πάει ψηλά,τρυπώνει μες στο χώμα
και γίνεται απολίθωμα στης κρύας γης το σώμα,
μαύρο διαμάντι, αμέθυστος, ν' αστράφτει μες στο χρόνο,
λάβα να καίει κάθε θνητού, τον άσωστο τον πόνο.
..................................................................................
Ο μαύρος, διάφανος λωτός, τ' άσβηστο κι άγιο δάκρυ,
μες στων λειμώνων του ματιού τη σκοτεινή την άκρη,
της μάνας η υπομονή, ο στεναγμός των άστρων,
το αίμα των αγέννητων θλιμμένων ποετάστρων :

τ' άγιο μας δάκρυ, ο διάφανος κι αμάραντος λωτός.

Προβολές: 284

Σχόλιο από τον/την Βάλια Τσακίρη στις 12 Ιούλιος 2010 στις 18:35
Μαύρος λωτός τ' άγιο μας δάκρυ.
Πέλαγο στ΄ ουρανού τα μάκρη.
Σχόλιο από τον/την Αννέτα στις 12 Ιούλιος 2010 στις 20:45
Συγχαρητήρια Γιώτα!!!!!
Είσαι φοβερή Ποιήτρια!!!!
Σχόλιο από τον/την Αννέτα στις 12 Ιούλιος 2010 στις 20:46
Στις φλέβες των αγέννητων, θλιμμένων ποετάστρων
και στ' αντιφέγγισμα τ' αχνό των μακρινών των άστρων,,
ανθίζει ο μαύρος ο λωτός, το στοιχειωμένο τ' άνθος,
που 'χει ριζούλες τρίσβαθες, μες στου καιρού το βάθος!!!!!!!!!!!!!!!
Σχόλιο από τον/την ουδεις στις 12 Ιούλιος 2010 στις 23:03
συγχωρεστε μου την αγνοια,τι ειναι το ποεταστρο;
Σχόλιο από τον/την Στιχοπλάστης στις 12 Ιούλιος 2010 στις 23:14
'

Είν΄ο λωτός σου κάματος
μα εν μέσω ενός θά'ματος
γίν' η γραφή σου αθάνατος
με "Το ποίημα είν΄ο Θάνατος¨...

.
Σχόλιο από τον/την Στιχοπλάστης στις 12 Ιούλιος 2010 στις 23:21
'

"Το ποίημα είναι ο έφηβος, με τους ξανθούς βοστρύχους,
που λούζεται στου πόθου μου το αίμα τ' αχνιστό...
Το μέθυσό μου λίκνισμα, στου Σύμπαντος τους ήχους...
Ι' αηδόνι στο λαρύγγι μου, το μπάσο, το τρελλό..."


Τι έγραψε, ρε πούστη μου, πάλι...
πωωωω πωωωω.... !!!!!
Δεν παίζεται, δεν παίζεται με τίποτα !!!

Βέβαια και ο λωτός είναι σπέσιαλ ποίημα
αλλά δεν μπορώ να ξεκολλήσω από το
Το ποίημα είν' ο Θάνατος"...


.
Σχόλιο από τον/την Κώστας στις 12 Ιούλιος 2010 στις 23:21
Με Στιχοπλά
Σχόλιο από τον/την Κώστας στις 12 Ιούλιος 2010 στις 23:23
θα μά- πολλά
Σχόλιο από τον/την Κώστας στις 12 Ιούλιος 2010 στις 23:24
Βάλια κουκλά-
Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 12 Ιούλιος 2010 στις 23:51
μαύρο διαμάντι, αμέθυστος, ν' αστράφτει μες στο χρόνο,
λάβα να καίει κάθε θνητού, τον άσωστο τον πόνο

διαμάντι όχι αστεία Βάλια!!

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά

Στατιστικά ιστοσελίδας


Βίντεο

Σήμα

Γίνεται φόρτωση...

Φόρουμ

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

Η Ποίησή μου

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

ἡ κατάρα τῆς Ἀθηνᾶς

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις

μαζὺ μὲ τὴν ἐπάνοδό μου, αὐτό

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση

© 2024   Created by Nikolakakos Georgios (spartinos).   Με την υποστήριξη του

Διακριτικά  |  Αναφορά προβλήματος  |  Όροι χρήσης

SEO Services