Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Ο λόγος και η πένα

Ο Λόγος το καυχήθηκε και τόπε εις την Πένα,
“για να της πει το σ’ αγαπώ το λέει με εμένα.”

Κι η Πένα αποκρίθηκε “Λόγε γιατί καυχιέσαι,
αέρας είσαι χάνεσαι και γρήγορα ξεχνιέσαι.”

“Με μένα γράφει σ’ αγαπώ και κείνη το διαβάζει,
και μια και δυο και τρεις φορές και βαριαναστενάζει.”

“Στιχάκια γράφει στο χαρτί και της αγάπης λόγια,
να τάχει για παρηγοριά όποτε είναι χώρια.”

Κι ο Λόγος εκνευρίστηκε την ψυχραιμία χάνει,
“με μένα απ’ το τηλέφωνο την ερωτά τι κάνει.”

“Σε είχα για πιο έξυπνο Λόγε μου μα τι κρίμα,
πόσες φορές στο κινητό εχάθηκε το σήμα;”

Όλοι του κόσμου οι σοφοί αιώνες επιμένουν,
τα λόγια ότι χάνονται μα τα γραπτά πως μένουν.

Προβολές: 10

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 0 μέλη

Επόμενη καταχώριση >

Σχόλιο από τον/την ONEIRODROMIO στις 10 Νοέμβριος 2008 στις 19:06: "Παραμυθενια" αληθεια!!

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 10 Νοέμβριος 2008 στις 19:39: Παρα πολυ καλο!!!!
καλησπερα και καλως ηρθες

Σχόλιο από τον/την ermioni στις 10 Νοέμβριος 2008 στις 20:34: Με τον Παρη!!!
καλησπερα

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 11 Νοέμβριος 2008 στις 18:32: Όπως τα λες, υπέροχα!!!
Η πένα σου πετά!
Καλώς όρισες!

Σχόλιο από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 12 Νοέμβριος 2008 στις 1:34: Παιδιά σας ευχαριστώ όλους για την υποδοχή και να ξέρετε ότι νιώθω πολύ
μεγάλη χαρά που είμαι μαζί σας.