Ο Κώστας της οργιάς...

[Στιχοπλάστης]

'

Εντελώς, μα εντελώς !!! ...ακατάλληλο !

Ακατάλληλο επί τρία !!!

Καλύτερα μην το διαβάσετε !!!

Ποοοοοοολύ ακατάλληλο !!!

.............................................

Όσοι δεν αντέχουν

καλύτερα να απέχουν...

Κι αυτοί που έχουν αντοχή

να προχωρούν με προσοχή !

=====================================================

=====================================================

Ο Κώστας της οργιάς... (δημοτικό)

Όσες ψωλές κι αν είδα κι αν περπάτησα,

σαν την ψωλή του Κώστα δεν ελόγιασα.

Ψώλα ονειρεμένη, ψώλα ξακουστή

σαράντα οργιές τ' αψήλου, δώδεκα πλατιά,

μ' ένα χοντρό παπάλι, μαρμαροχυτό.

Μ' αρχίδια ατσαλένια κι ατσαλότριχες,

η χρυσαφένια πόσθη 'στράφτει μάλαμα.

Λούγκρες το τριγυρίζουν χρόνους δώδεκα

δεν μπορούν να την πάρουν τη χοντρόψωλα.

Κι ένα βρωμοπουστράκι, μιάς τσατσάς παιδί

στον γκολμπαρά του πάει και τον προσκυνάει.

- Αφέντη μ' γκολμπαρά μου και σουλτάνε μου

αν πάρω εγώ την ψώλα, τι είν' η ρόγα μου;

- Χίλιες φορές τη μέρα απ' αράπ' καλό

και δυό Μαυριταναίους ν' ανοίξ' το κόκαλο.

- Ουδέ αράπη θέλω, ουδέ τσ' Μαυριταναίοι,

π' τα κόκαλα ανοίγουν μονάχα με τα πέη,

μον' θέλω τον Αισχύλο, τον χοντροψωλαρά.

- Ωσάν του Κώστα πάρεις χάρισμα κι αυτή.

Ροζ δανδέλες βγάζει, ρούχα φόρεσε.

Τον Κώστα πάει πάει και γυροβολάει

στους όρχεις πάει και στέκει και παρακαλεί.

- Για σήκω σήκω ψώλα, ψώλα του Κωστή

ψώλα του σαραντάπηχου στα πέρατα γνωστή.

- Φεύγα απ' αυτού βρε πούστρα, βρε παλιόπουστρα.

- Μα το σταυρό Κωστή μου, μα την παναγιά,

εγώ δεν είμαι πούστρα, ουδέ είμαι τραβεστί,

είμαι ένα τσογλανάκι στενοσούφραζο.

Δώδεκα χρόνους τώρα μόνο πίπωνα,

τον κώλο μ' απ' αγάδες όλο γλύτωνα

κι ήρθα για να πλαγιάσω δίπλα στην ψωλή.

Λυπήσου Κώστα κι άσε με δίπλα να κατοικώ.

- Να βάλω μιά καπότα μην και ηδονιστείς;

- Που να τη βρείς, δε φτιάχνεται σε τέτοιο νούμερο.

- Να σ' βάλω μιά ταπούλα, μη μπεί και ζαλιστείς;

- Φυλάω σ' οντά την τρύπα μ' κλειστό κι απόμερο.

Γελάστηκε ο Κώστας και τον αφήκε,

ίσα που τον αφήκε πάει καρφώθηκε,

μέχρι τον οισοφάγο η ψώλα χώθηκε.

Τ΄ άσπρα κωλομεράκια τ' τσ' όρχεις ακουμπάν'

τ' αχόρταγα χειλάκια τ', τ' Αισχύλου αναζητάν.

Ο Αισχύλος το καυλί του ίσα απ' το γλυτών'

'πά στου Κωστή την ψώλα η πούστρα βαλαντών'.

Δίνει ο Κώστας πίεση την πούστρα ψωλοχύν',

τον ξαποστέλνει απέναντι, αναίσ'θτο τον αφήν'.

Με μιά ριπή από μακρυά τον κώλο τ' σμπαραλιάζ'

οι πούστρες να τρεμολογούν τον Κώστα π' κοματιάζ' !

.

[Παντελής]

http://www.youtube.com/watch?v=26DLOyYbv1k

για να ξεψαρώνουμε μεγάλοι......

[Ειρήνη]

Ευτυχώς υπάρχει το προειδοποιητικό σήμα, καθ΄ότι χμ ανήλικη χαχα
Ορκίζομαι ούτε λέξη δε διάβασα!!!! χαχαχαχα

[Στιχοπλάστης]

'

Λες να το παράκανα
φίλη μου Ειρήνη...;
φτού κακά στο στόμα μου !
βάλτε μου χλωρίνη !!!

.

[γκατλούλα]

Ήρθε και η συμπεθέρα
να σου πει μια καλησπέρα

Αν η τρίχα είχε ψαλίδα
στην τιμή μου δεν το είδα.

'ρκίζομαι στην αγέλαδα
μου δεν είδα ούτ' αράδα

[Κατερίνα]

και χλωρίνη και πιπεριές στιχοπλά