Μες το δικό της πλάνο...

[Στιχοπλάστης]

'

Περπάταγα περήφανα με το κεφάλι πάνω

το στήθος έξω, το πηγούνι μου ψηλά...,

στα πρώτα βήματα που στη ζωή μου κάνω...

Ήμουν παιδί, ...δε γνώριζα πολλά...

Δυό τρείς σφαλιάρες μού 'μαθαν να σκύβω

και το κεφάλι χαμηλά να το κρατώ,

πως κάπου κάπου πρέπει και να στρίβω

και λίγο πιό σιγά να περπατώ...

Εκεί που περπατάω σκυφτός και μαζεμένος

μου βάζει μιά τρικλοποδιά και πέφτω,

ευθύς σηκώνομαι επάνω οργισμένος,

την πρώτη πίκρα της ζωής μου γεύτω...

Ξανά τρικλοποδιά, ξανά οργή και πάνω,

μέχρι που έγινε η οργή μοιρολατρεία,

μ' έχει δεμένο στο δικό της πλάνο

με κυνισμό, αλύπητα, μα και μαεστρία...

Με ρίχνει κάτω..., με χτυπά..., με σακατεύει...,

η μοίρα, ...η γαμημένη η γκαντεμιά,

είναι ξεκάθαρο, σαφές, ότι σκοπεύει

να μου χαρίσει κάσα, μαύρη κουστουμιά...

.

[Στιχοπλάστης]

'

Χτύπησε η μοίρα δυνατά
τον έριξε του θανατά,
μόλις κεφάλι σήκωσε
ήρθε κακό και τρίτωσε...

.

[Γιάννης Ποταμιάνος]

Σήκω και προχώρα
Έτσι και μείνεις ξαπλωμένος
Ισοπεδώθηκες

Δυνατή καταγγελία της απάνθρωπης
κοινωνικής σκληρότητας
Καλό βράδυ Στιχοπλάστη

[για πάντα μαζί]

Θα πω δυο-τρία πράματα για τη στιχουργική του στιχοπλάστη, έτσι όπως τη βλέπω εγώ.
Ο στιχοπλάστης είναι ώριμος στιχουργός.
Η γραφή του έχει αμεσότητα.
Έχει και ροή.
Δεν ..σκαλώνει ο στίχος του από αράδα σε αράδα, από στίχο σε στίχο δηλαδή.
Η σύνταξη είναι τέτοια που δεν "μπερδεύει", δεν καθυστερεί , δεν ..γυρνάει δεύτερη φορά πίσω για να εννοήσει,τον αναγνώστη -το μελλοντικό ακροατή των τραγουδιών του.
Και το σπουδαιότερο, ξέρει και μπορεί να γράφει απλά.
Πολύ-πολύ σπουδαίο το τελευταίο, και για το στιχουργό και για τον ποιητή.
Αλλά βέβαια, σε τι διαφέρει ο στιχουργός ο ευθύβολος-μάστορας-εύστοχος-ευαίσθητος,
από τον ποιητή ?
Για παράδειγμα, ο Γκάτσος θα καμάρωνε σίγουρα,για τα τραγούδια του, πολύ περισσότερο απ' ό,τι για την Αμοργό.
Ο Ρίτσος, για τη Ρωμιοσύνη και τον Επιτάφιο, που τα μελοποίησε ο Μίκης.
..Ο Ελύτης για το Άξιον Εστί κ.ο.κ
.........
Αυτά...
Στιχοπλάστη είσαι ωραίος.

[Giota Pi.]

Τόσο άμεσο
Καταπληκτικό

[Ειρήνη]

To είπε κι "ο πάντα μαζί"
πως είν' οι στίχοι σου γαζί!!!!!!!!!

[Ειρήνη]

[Ειρήνη]

[Κώστας]

Απίθανος ο στιχοπλά
Ντρέτα, αφκιασίδωτα κι απλά.

[Κώστας]

κι εις τον βουνίσιο του καμβά...
.. πάντα με φως, ποτέ θαμπά.

[Τάσος Π. Δασκαλάκης]

Γιατί στιχοπλά... το `κανες το λάθος
Η ορθοπενταλιά χαρίζει ανέμους
Σ` ανεβάζει πιο ψηλά
Που δε σε βρίσκει χάρος.....

Από δικά μου παινέματα έχεις χορτάσει.
Σου το στερώ και γράψε μου ένα άλλο
Τριαντάφυλλο στο πέτο να σε βάλω.....

Την καλημέρα μου.