ΜΗΝ ΤΟΝ ΡΩΤΑΣ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ (Μάνου Χατζιδάκι ~ Ιωάννη Ιωαννίδη)

[Έρως στο Κουρμπέτι]

Απόσπασμα από το ένθετο στο CD APOCHROSES

Είναι πολύ όμορφα να βρίσκεσαι μετά από πολύ καιρό με αγαπημένα σου πρόσωπα. Έτσι όμορφα αισθάνθηκα εκείνη την ημέρα σ᾽ένα ταβερνάκι στην Αθήνα παρέα με τον
Αργύρη, την Ειρήνη, την Μαίρη, τον Σωτήρη και την Γεωργία.
Οι πολύ νόστιμοι μεζέδες, το βαρελίσιο κρασί και η καλή παρέα, μας έκανε να χάσουμε
την αίσθηση του Χρόνου!
Κάποια στιγμή που το βλέμμα μου ξέφυγε απ᾽τον μαγνήτη της παρέα μας, συνειδητοποίησα ότι οι σερβιτόροι καθάριζαν το μαγαζί, ενώ εκτώς της δικής μου
παρέας, άλλες δύο παρέες βρισκόταν ακόμα εκεί!
Η Ειρήνη τότε αποφάσισε μόνη της να μας προσφέρει το επιδόρπιο της βραδιάς.
Σηκώνεται, κατευθυνεται στο παλιό πιάνο στην γωνία, χαϊδεύει τα σκονισμένα
πλήκτρα του.
Σαν μαχαίρι έκοψαν τους ''Γόρδιους Δεσμούς'' των συζητήσεων εκείνη την στιγμή
η σιγανή και γλυκιά φωνή της Ειρήνης με την συνοδεία της στο Πιάνο.

Λόγο το λόγο και ξεχαστήκαμε.
Μας πήρε ο πόνος και νυχτωθήκαμε
Σβήσε το δάκρυ με το μαντήλι σου
να πιώ τον ήλιο μεσ᾽απ᾽τα χείλη σου

Οι παρέες μία, μία δίπλα μας γυρίζουν τις καρέκλες τους, έτσι, ώστε ν᾽απολαμβάνουν άνετα την Ειρήνη και όλοι μαζί αυθόρμητα, την σιγοντάρουν στο τραγούδι.

Μην τον ρωτάς τον ουρανό,
το σύννεφο και το φεγγάρι.
Το βλέμμα σου το σκοτεινό,
κάτι απ᾽την νύχτα έχει πάρει

Τα βλέμματα μας ενώνονται και οι κλειστές μας ψυχές ανοίγουν............

Ότι μας βρήκε κι ότι μας λύπησε
σαν το μαχαίρι κρυφά μας χτύπησε.
Σβήσε το δάκρυ με το μαντήλι σου
να πιώ τον ήλιο μεσ᾽απ᾽τα χείλη σου

Τα Λόγια και η Μουσική γίνονται η μυστική μας γλώσσα, μια μυσταγωγία όπου μοιραζόμαστε λύπες, καημούς, φόβους, αγάπες, ..... έστω για λίγο!


Βρείτε περισσότερη μουσική σαν κι αυτή στο Poihtikh gwnia
Κατερίνα Σιάπαντα: Τραγούδι
Θεόδωρος Καπηλίδης: Ενορχήστρωση, Ακουστικές κιθάρες
Μάνος Αχαλινωτόπουλος: Φλογέρα
Γιώτης Κιουρτσόγλου: Άταστο ηλεκτρικό μπάσο
Σταύρος Λάντσιας: Πιάνο, Πλήκτρα, Τύμπανα
Christian Beusch: Studio Powerplay Egg, Zürich

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Τα Λόγια και η Μουσική γίνονται η μυστική μας γλώσσα, μια μυσταγωγία και μοιραζόμαστε λύπες, καημούς, φόβους, αγάπες, ..... έστω για λίγο!
Εχεις τον τροπο σου να μας συγκινεις!!!

[ορφανιδης νικος]

Λαζαρε το νησι των γενέων!!!με αλεξανδρακη τζενη καρεζη και φυσικά ο ΜΑΝΟΣ ο μεγάλος ελληνας συνθέτης!!!!ο πρωτος!!!να είσαι καλά

[Τάσος Θ.]

πολυ καλο
μπραβο

[ELPIDA]

Kalimera su

[Κατερίνα]

Με συγκινείς Λάζαρε
πολύ μεράκι και ψυχή!!

[Ειρήνη]

Μας έμπασες στην παρέα Λάζαρε και όχι μόνο , μας ανοίγεις την ψυχή!!!!

[Μαίρη]

Καταπληκτικό το στήσιμο και όλα!!!!!
Το λιγότερο υπέροχος!!!

[ermioni]

[Γιάννης Πρεβενιός]

Λάζαρε καταπληκτικό....τα ταλέντα και τα μεράκια γίνανε συνεταιράκια!!!

[Nefeli riga]

Και εγώ τα ίδια συναισθήματα εχω. Μπράβο σου!!!
Καλό Μήνα Λαζαρε!!