Με τη βροχή να πέφτει

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Με τη βροχή να πέφτει

στην άσφαλτο μ'ορμή

και 'γω μες τον καθρέφτη

να βρίζω με οργή

 

Το χρόνο που περνάει

και πίσω δεν γυρνά

που τη ζωή μαδάει

κανένα δεν ξεχνά

 

Και στα μάτια με κοιτάω

όλο περιφρόνηση

τις ρυτίδες μου μετράω

δίχως κατανόηση

τώρα πια που μ'αγαπάω

αχ δεν φτάν'η θέληση

 

Με τη βροχή να πέφτει

στα γκρίζα μου μαλλιά

και'γω ψάχνω τον κλέφτη

που μ'έχει αγκαλιά

 

© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος (spartinos)

[Ιωσήφ Πελαγινός]

Κύριε Γιώργο, η στιχουργική σας είναι περίφημη.

Ο λόγος ρέει.

Οι εικόνες περισσεύουν.

Τι απομένει ?

Ένας ΑΞΙΟΣ συνθέτης.

[Βάλια Τσακίρη]

Eξαιρετικές ρίμες, πρωτότυπες και προπάντων ευθύβολος στίχος.

 Στίχος τσεκουράτος .

"Αντρικός" .-

[Κατερίνα]

Γιώργαρος ο μάστορας!

 

αυτός είσαι αρχηγέ!

[Παντελής]

τώρα πια που μ'αγαπάω

αχ δεν φτάν'η θέληση

 

κατασταλάγματα ζωής στη ψυχή.

 

να είσαστε καλά Γιώργο.