Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Μαύρο πουκάμισο

Ένα σημείωμα, ψηλά στο κομοδίνο:
"Λυπάμαι, Βάλια.. Τέλος...Φεύγω...Έχε γεια"...
Γλυκά, ξημέρωνε του Άγιου Κωσταντίνου,
πικρά σουρούπωνε στην άδεια μου καρδιά.

Και χώθηκα στο μαύρο σου πουκάμισο,
που 'βγαζε στου κορμιού σου τον παράδεισο.

Δεν κλαίω που 'φυγες κλεφτά σαν τον αγέρα,
δεν κλαίω που 'φυγες σαν μύρο της βροχής,
κλαίω που πάλι θα γυρίσεις κάποια μέρα
για να χαθείς ξανά σαν θα με βαρεθείς.

Και χώνομαι στο μαύρο σου πουκάμισο,
που βγάζει στο σκοτάδι και στην άβυσσο.

Προβολές: 328

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 14 μέλη

Σχόλιο από τον/την Στιχοπλάστης στις 29 Μάιος 2011 στις 0:22

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 29 Μάιος 2011 στις 22:55: τι να ξεχωρίσω που είναι όλο ένα αριστούργημα...

άλλου επιπέδου στίχοι!!

τι να σου λέμε τώρα...είπαμε μίλια μπροστά!

Σχόλιο από τον/την Παντελής στις 31 Μάιος 2011 στις 0:36: το μονοπάτι έχει ονόματα βαριά,

γραμμένα σ' εφτασφράγιστο κιτάπι,

άλλοι το λεν του κάτω κόσμου πονηριά,

κι άλλοι της ΠΡΩΤΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ ΑΓΑΠΗ.

Με τα λίγα που ξέρω, πρόσεχε και τον εαυτό σου Βάλια.

Σχόλιο από τον/την Βάλια Τσακίρη στις 10 Ιούλιος 2012 στις 19:46

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 10 Ιούλιος 2012 στις 19:53: Αυτα ειναι τραγουδια!!!

καλησπερα

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 11 Ιούλιος 2012 στις 0:55: Η μία και μοναδική και ανεπανάληπτη!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Παντελής στις 11 Ιούλιος 2012 στις 11:07: να περνάς όμορφα Βάλια.

Σχόλιο από τον/την Nick Renito στις 12 Ιούλιος 2012 στις 9:37: Ακτύπητο!!....Συγκινητικό!!.. Αληθινό!!...

Μου θύμισες,...το αγαπημένο μου πουκάμισο!!!.. και τον αγαπημένο τόπο που γεννήθηκα!..Την Κρήτη!!..