ΛΟΓΙΑ ΜΕΘΥΣΜΕΝΟΥ

[Έρως στο Κουρμπέτι]

Μες στης πόλης τα στενα τα καλντερίμια,
μες στην ζάλη του πιοτού που μ᾽οδηγά,
αρμενίζουν οι ρεκλάμες και τα φώτα
κι η κομένη μου ανάσα σε ζητά.

Δεν είναι λύση το πιοτό και το ξενύχτι,
για να φύγω από σένα μακρυά.
Είναι δύσκολο από σένα να ξεφύγω,
μαγνήτης, η δική σου η καρδιά.

Μες στης πόλης την βουή και φασαρία,
μετρώ τα λάθη σου, ένα, ένα σαν παιδί
κι ενώ εσυ τώρα νοιώθεις σαν Κυρία
εγώ αισθάνομαι μέσα μου χαλί.

Μέσα μου με πνίγει το παράπονο,
μήπως τα λάθη μου σε διώξαν μακρυά.
Μα βλέπω το βλέμμα σου το άπονο,
να μου δίχνει το '' Τέρμα '' δυνατά!




© Copyright Λάζαρος Στέρτσος

[Στιχοπλάστης]

Άπονο το βλέμα της
παράπονο για σένα
κι έγραψες τα στιχάκια σου
τα φιλοσοφημένα....

Είναι αργά για σένα πιά
φίλε μου να ξεφύγεις
μόνο στην ποιητική γωνιά
μπορείς να καταφύγεις.....!!

[Έρως στο Κουρμπέτι]

Γειά σου Φίλε Ψυχοπλάστη!
Εσύ και η παρέα σου, με πήρατε χαμπάρι!

[ορφανιδης νικος]

Μέσα μου με πνίγει το παράπονο,
μήπως τα λάθη μου σε διώξαν μακρυά.
Μα βλέπω το βλέμμα σου το άπονο,
να μου δίχνει το '' Τέρμα '' δυνατά!


φίλε υπέροχο!!!!!!

[Μαίρη]

Είπες λόγια μεθυσμένα και πολύ ερωτευμένα!!!!

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Παρα πολυ ωραιο!!!
Λαζαρε καλησπερα

[ELPIDA]

Μα βλέπω το βλέμμα σου το άπονο,
να μου δίχνει το ''Τέρμα'' δυνατα!

καλησπερα σου

[Κατερίνα]

μεθυσμένα μεν
υπέροχα δε...

ωραιότατο Λάζαρε!

[Ειρήνη]

αρμενίζουν οι ρεκλάμες και τα φώτα
κι η κομένη μου ανάσα σε ζητά.

Πολύ-πολύ καλό!!!

[ermioni]