Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

ΚΙ ΟΜΩΣ Η ΧΑΡΑ ΠΕΡΑΣΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΟΥ

Άνοιξη θολή
Άδεια καλοκαίρια
Σε κέρασαν χολή
Σου κάρφωσαν τα χέρια.

Όπως τον Χριστό
“τρις” σ’ απαρνηθήκαν
Ζήτησες νερό
Και στο αρνηθήκαν.

Σ’ άπλωσε το χέρι
Μεσ’ στη καταιγίδα
Μη γενείς αστέρι
Μια φωτοβολίδα.

Κρύα η βραδιά
Άνοστα τ’ αστεία
Με μια συντροφιά
Πλήξη και ανία.

Κι όμως η χαρά
Πέρασε μπροστά σου
Σ’ είπε “έχε ’γεια”
Μα δεν είπες στάσου.

Χείλη σαν φωτιά
Μάτια ηλιαχτίδες
Τόση ομορφιά
Κι όμως δεν την είδες.

Προβολές: 43

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 0 μέλη

< Προηγούμενη καταχώριση

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 5 Δεκέμβριος 2010 στις 19:00: Πολυ καλο!!!
καλησπερα

Σχόλιο από τον/την Αννέτα στις 5 Δεκέμβριος 2010 στις 19:55: Κι όμως η χαρά
Πέρασε μπροστά σου
Σ’ είπε “έχε ’γεια”
Μα δεν είπες στάσου.

Ωραίο!!!

Σχόλιο από τον/την ELPIDA στις 5 Δεκέμβριος 2010 στις 20:46: Χείλη σαν φωτιά
Μάτια ηλιαχτίδες
Τόση ομορφιά
Κι όμως δεν την είδες.

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 6 Δεκέμβριος 2010 στις 2:53: Κι όμως η χαρά
Πέρασε μπροστά σου
Σ’ είπε “έχε ’γεια”
Μα δεν είπες στάσου.

Ωραιότατο!!!