ΚΑΚΤΟΥ ΑΝΘΟΣ

[Τάσος Π. Δασκαλάκης]

ΚΑΚΤΟΥ ΑΝΘΟΣ

Σ` αρώματα αγκάθινα ο ανθός

προσέλκυε των γύρων του το φως…

Αγκυλωτών γονέων του , το αίμα

τραμπάλιζε φιλήδονα το βλέμμα

και άστραφτε της βέργας του το στέμμα.

Της αστραπής το βίγλισμα , στα σκότη

συντάραζε των βλέφαρων την κόγχη

κι ο χαλασμός , κιλλίβαντα φακιόλι

τ` ατσάλωνε στης μέρας την απόχη

και ,καρτερούσε πάντοτε , στητό

των αστεριών καθάριο ουρανό .

Παρείσακτος στον τόπο του

δέσποζε με βιάση

νοοτροπίες "γερακιών"

αλλήθωρες των " άλλων".

Στόχους σφεντόνων ζύγιαζε

φαρέτρες παρωθούσε

Σ` ανυστερόβουλες πτυχές

τις ευωδιές σκορπούσε.

Τάσος Παντ.Δασκαλάκης

[γκατλούλα]

Πολύ ωραίος φίλε μου!

[Αννέτα]

Άνθος ποιητικό!

Θαυμάσιο!!!

καλησπέρα

[Αντώνης Γιάγκος]

Έξοχη ποίηση! Υποκλίνομαι!

[Γιάννης Ποταμιάνος]

Παιγνίδια φωτός και αρωμάτων
στ' αλώνι των κρυφών νοημάτων

Πανέμορφο
Την καλημέρα μου Τάσο

[Βάλια Τσακίρη]

Wraiotato