Της ψυχής μας το στέκι
Αν κάπου-κάπου χάνομαι
και έχεις απορήσει,
είναι γιατί αισθάνομαι
τον ήλιο μου στη δύση.
Όσο κι αν ψάξεις δε θα βρεις
ένα δικό μου πλάνο,
οπού 'ναι δυο, οπού 'ναι τρεις
οπού ΄ναι παραπάνω.
Αλλά να μην ανησυχείς,
κάμωμα είναι της ψυχής
αυτό το πήγαινε έλα,
σε σένα απ΄τα σκοτεινά
θα φέρνει φως όταν γυρνά
και τώρα χαμογέλα.
Όταν εξαφανίζομαι
μη σπαταλάς τη σκέψη,
είναι γιατί αφήνομαι
στη νύχτα να με κλέψει.
Τις χαρακιές του καημού
που έχει η μέρα σκάψει,
με παίρνει η νύχτα αγκαλιά
για να τις περιθάλψει.
Σχόλιο
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την zissakos pavlos 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος Φεβ 10, 2024. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος Φεβ 10, 2024. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση 1 Μου αρέσει
Ξεκίνησε από τον/την Liontas. Τελευταία απάντηση από τον/την Δημήτρης Φάββας Νοέ 25, 2021. 24 Απαντήσεις 6 Μου αρέσουν
© 2025 Created by Nikolakakos Georgios (spartinos). Με την υποστήριξη του
Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!
Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά