Καίω, καίγομαι, φουντώνω

[γκατλούλα]

Μέρα νύχτα μες την πύρη
αναμένω οκλαδόν
η κορμά να δει χαϊρι
μ' όλο της το εμβαδόν.

Περιμέ- αλλά ματαίως
μήτε ένα αρσενικό.
ούτε γέρος, ούτε νέος
για να κά- το ψυχικό.

Πάει, θα μου φύγει η γκλάβα
για να ψάχνει το γιατί
που δεν πλησιά- τη λάβα
ούτ' αρσενικό γατί.

Καίω, καίγομαι, φουντώνω,
με τυλίγουνε οι φλό-
μια ελπίδα έχω μόνο,
αν τα ρίξω σε τυφλό.

Ανάθεμά με είμ' εγώ
ένα ηφαίστειο ενεργό

Φλέγο- τους λέω φλέγομαι
και λεν , για δες αν έρχομαι.

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Παρολο το κρυο φουντωσαμε ολοι!!!χαχαχα

[Στιχοπλάστης]

[Στιχοπλάστης]

'

Για Αισχύλο 'ταν η φώτο

κι από λάθος βρέθηκε

από το τρεχάτο σκότο

να σβηστεί βαρέθηκε ...

[Παντελής]

να μη το παίρνουμε και πολύ στα σοβαρά, ένα σατυρικό στιχάκι είναι....

 

καλημέρα γ(κ)ατούλα!!!!!