Ανάμεσα απ΄τα κάγγελα
κοιτάζω το φεγγάρι
και της σκλαβιάς ο πόνος μου
καθόλου δε μετράει
μπροστά σ΄αυτόν της σκέψης της
που ακόμα με κεντάει

Πάνω στην πόλη φέγγει μια
ολόγιομη σελήνη
κι εγώ από κάτω την κοιτώ
νοιώθωντας τη γαλήνη
στη σάρκα μου και στην ψυχή
σαν θυμηθώ εκείνη

Που νά΄ναι άραγε ρωτώ
ξανά τον εαυτό μου
κι αν είναι μόνη ανησυχώ
μα στο κελί μου εγώ γυρνώ
για να μην μπω στον πειρασμό
να βγω..να πάω να την βρω

Ρ.
Για σένα αγάπη αβάσταχτη
βαραίνει το κορμί μου
μα θα τ΄αντέξω μάτια μου
αν είσαι εσύ μαζί μου

Προβολές: 34

Σχόλιο από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 5 Ιανουάριος 2009 στις 22:30
Ωραίο!!! Γειά σου Αθηνά!!
Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 5 Ιανουάριος 2009 στις 22:33
η πιο γλυκιά καταδίκη...
πολύ καλό!!!
Σχόλιο από τον/την ermioni στις 5 Ιανουάριος 2009 στις 23:55
Πολυ ωραιο!!!

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά

Στατιστικά ιστοσελίδας


Βίντεο

Σήμα

Γίνεται φόρτωση...

Φόρουμ

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

Η Ποίησή μου

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

ἡ κατάρα τῆς Ἀθηνᾶς

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις

μαζὺ μὲ τὴν ἐπάνοδό μου, αὐτό

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση

© 2024   Created by Nikolakakos Georgios (spartinos).   Με την υποστήριξη του

Διακριτικά  |  Αναφορά προβλήματος  |  Όροι χρήσης

SEO Services