Της ψυχής μας το στέκι
Στο πεζούλι
ενός παλιού στενού της πόλης,
βολεμένη,
τον υπερόπτη χρυσό τοίχο,
που υψώνεται μπρος της,
μέχρι ορισμένου σημείου
χαζεύει
και μεταξύ του τειχίου & της ίδιας,
πόδια να περνοδιαβαίνουν,
μελωδικά,
κοιτάζει
Ερωτευμένη,
το ταπεινό μοβ λουλούδι,
που αναπτύσσεται μέσα της,
μέχρι περιορισμένου ταμείου
ζηλεύει
και αναμεταξύ του άνθους & της ίδιας,
χέρια να διαβαίνουν,
ρυθμικά,
θαυμάζει
Και ανάμεσα του τειχίου, του άνθους & της ίδιας
πόδια & χέρια να περνούν,
αρμονικά,
αγκαλιάζει
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την zissakos pavlos 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος Φεβ 10, 2024. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος Φεβ 10, 2024. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση 1 Μου αρέσει
Ξεκίνησε από τον/την Liontas. Τελευταία απάντηση από τον/την Δημήτρης Φάββας Νοέ 25, 2021. 24 Απαντήσεις 6 Μου αρέσουν
© 2025 Created by Nikolakakos Georgios (spartinos). Με την υποστήριξη του
Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!
Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά