Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Άγρια άλογα

Είμαι μηχανή με χίλια άλογα
και θα ζω μυστήρια και παράλογα.
..........................................
..........................................

Τόσες χιλιάδες αλησμόνητα ταξίδια,
-για εισιτήρια, δραχμή δεν έχω δώσει-
μ' αγρύπνια και σιωπές, αδρά τα 'χω πληρώσει,
χρόνια ζωσμένη απ' της μοναξιάς τα φίδια.

Είναι μια μοίρα σκοτεινή που αν την έχεις,
πότε σκορπάς και πότε φέγγεις σαν τ' αστέρι.
Κατάρα αν είναι ή ευχή, κανείς δεν ξέρει,
μα ξέρω σίγουρα πως πρέπει να τ' αντέχεις.

Από εφτά χρονών παιδί,
μόνο ένα όνειρο έχω δει,
αυτό που βλέπω, τοσα χρόνια, κάθε βράδυ :
να περπατάω στη βροχή,
εγώ κι ο ίσκιος μου μαζί
κι η μοναξιά μου, μαύρο άστρο στο σκοτάδι.

Τ' άγρια τ' άλογα, βαθιά μες στις οπλές τους,
έχουν αγκάθια και πληγές απ' τα λιθάρια
κι όσοι στην πόρτα τους βλαστήσανε χορτάρια,
ψάχνουν διαμάντια και χρυσό στις ερημιές τους.

Προβολές: 230

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 7 μέλη

Σχόλιο από τον/την Βάλια Τσακίρη στις 11 Ιούλιος 2010 στις 17:09: Είμαι μηχανή με χίλια άλογα
και θα ζω μυστήρια και παράλογα.

Σχόλιο από τον/την Τάσος Π. Δασκαλάκης στις 11 Ιούλιος 2010 στις 17:41: Αυτή η λειτουργική φαντασία
Θα μας βγάζει απ` την ανία
Με τα ταξίδια τα μεγάλα
Κάνουμε τη ζωή μας μέλι-γάλα....

Τουρμπομηχανές θέλουμε κι εμείς
χωρίς λεφτά να ταξιδεύουμε ευθύς...

Καλό σου απόγευμα.

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 11 Ιούλιος 2010 στις 20:54: Τ' άγρια τ' άλογα, βαθιά μες στις οπλές τους,
έχουν αγκάθια και πληγές απ' τα λιθάρια
κι όσοι στην πόρτα τους βλαστήσανε χορτάρια,
ψάχνουν διαμάντια και χρυσό στις ερημιές τους

Μιλάμε για διαμάντι!!!

Βάλια, ατίμητης αξίας!!!!!!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 11 Ιούλιος 2010 στις 20:55

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 11 Ιούλιος 2010 στις 20:57

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 11 Ιούλιος 2010 στις 21:31: Καταπληκτικο!!!
καλησπερα

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 12 Ιούλιος 2010 στις 0:26: Τόσες χιλιάδες αλησμόνητα ταξίδια,
-για εισιτήρια, δραχμή δεν έχω δώσει-
μ' αγρύπνια και σιωπές, αδρά τα 'χω πληρώσει,
χρόνια ζωσμένη απ' της μοναξιάς τα φίδια.

με πήρες και με σήκωσες με χίλια σου άλογα Βάλια!!

Σχόλιο από τον/την Αννέτα στις 12 Ιούλιος 2010 στις 21:26: Είμαι μηχανή με χίλια άλογα
και θα ζω μυστήρια και παράλογα.

Μπράβο Βάλια!!!Μπράβο!!!!

Σχόλιο από τον/την Στιχοπλάστης στις 12 Ιούλιος 2010 στις 22:18

Σχόλιο από τον/την Στιχοπλάστης στις 12 Ιούλιος 2010 στις 22:46: '

Αλλά όμως "Το ποίημα είν' ο Θάνατος" δεν παίζεται...
Ξέρει πως να μεταμφιέζεται...

Χτυπά το νου αδιάκοπα τα σκοτεινά αγγίζει
διαβόλοι το πεθύμησαν άγγελοι το κρατούν
ψυχές και σάρκινα κορμιά με μιας γκρεμοτσακίζει
άλλοι μ' αυτό πεθαίνουνε κι άλλοι ευημερούν...

.