Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Γράμμα δίχως διεύθυνση

Σαν ταξιδιώτης ήμουνα στην έρημο χαμένος,
του ήλιου έψαχνα σκιά και ήμουν διψασμένος.

Σαν όνομα χωρίς γιορτή δίχως ευχές και δώρα,
σαν χώμα ήμουνα ξερό χωρίς βροχή και μπόρα.

Σαν γράμμα δίχως διεύθυνση και δίχως παραλήπτη,
ο ταχυδρόμος έψαχνε σε πιο θα πάω σπίτι.

Κι ήρθες εσύ σαν όαση, καθημερνά γιορτάζω,
σα γράμμα από τη μάνα μου που όλο το διαβάζω.

Σαν τη βροχή που ξεδιψά τη γη τη διψασμένη,
το μονοπάτι που έψαχνα να ‘σαι ευλογημένη.

Προβολές: 8

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 0 μέλη

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 19 Νοέμβριος 2008 στις 1:28: σα γράμμα από τη μάνα μου που όλο το διαβάζω!!!!!
συγκινητικός στίχος..

αισιόδοξο το κλείσιμο και μ' άρεσε πολύ Γιάννη...

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 19 Νοέμβριος 2008 στις 2:04: Συμφωνώ με την Κατερίνα.
Φοβερός στίχος!!!!!!!
Καλό ξημέρωμα Γιάννη

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 19 Νοέμβριος 2008 στις 5:16: Πανεμορφο ολο!!!
καλημερα Γιαννη

Σχόλιο από τον/την ONEIRODROMIO στις 19 Νοέμβριος 2008 στις 8:35: Σαν γράμμα δίχως διεύθυνση και δίχως παραλήπτη,
ο ταχυδρόμος έψαχνε σε πιο θα πάω σπίτι.

Μου αρεσει!!

Σχόλιο από τον/την ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ στις 19 Νοέμβριος 2008 στις 10:36: σα γράμμα από τη μάνα μου που όλο το διαβάζω.
A ρε Γιάννη τι έγραψες!!!
την καλημέρα μου