Ευχαριστήριο…

[ELPIDA]

Πως αξιώθηκα αυτήν την απλοχεριά;

Κρυφά ζηλεύω τον εαυτό μου

Η θάλασσα μου επέτρεψε να την κοιτάζω

Ο ουρανός να τον αναπνέω

Και περπατώ και νιώθω το κρασί…

Και νιώθω τη δυνατότητα

Την αδύνατη δυνατότητα να σκέφτομαι…

Να μιλάω…

Δυο λέξεις για αυτόν τον κόσμο

Στον οποίο είμαι επισκέπτης…

Μια είναι «ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ»

Και η άλλη «ΑΚΟΜΗ»

Ακόμη θέλω κι άλλη ζωή…

Δυο λέξεις μ’ένα ξυλάκι στ’ακρογιάλι

Πάνω στην άμμο έγραψα…

Τις έπλυνε το πρώτο κύμα…
Είχα γράψει "...ΕΙΜΑΙ ΖΩΝΤΑΝΗ..."

[Παντελής]

όσα στους ανθρώπους χρωστώ,
δε φτάνει μόνο ευχαριστώ,
με το χαμόγελο ζεστό,
θέλω τη ζωή να μοιραστώ.

όσα χρωστάω στο Χριστό,
δεν αρκεί απλά να ορκιστώ,
τη πίστη του να ασπαστώ,
μα στο Γολγοθά μου να βαστώ.

μακάρι να σε κάλυψα λιγάκι Ελπίδα,
αφιερωμένο ταπεινά.

καληνύχτα.

[Γιάννης Ποταμιάνος]

Δυο λέξεις μ’ένα ξυλάκι στ’ακρογιάλι
Πάνω στην άμμο έγραψα…
Τις έπλυνε το πρώτο κύμα…
Είχα γράψει "...ΕΙΜΑΙ ΖΩΝΤΑΝΗ..."

Συγκίνηση και ευγνωμοσύνη
για τη ζωή. Πολύ ωραίο Ελπίδα
Καλό απόγευμα

[Στιχοπλάστης]

'

Τρομερόοοοοοο !!!!!!!!!!!!!!!

Μπράβο σου !!!!
Πολλά μπράβο σου !!!
Φοβερό ποίημα !


.

[Στιχοπλάστης]

[γκατλούλα]

Είσαι ωραία

[Παντελής]

ταπεινό προσκήνυμα ΕΛΠΙΔΑΣ!!!!!!