ΕΡΩΤΑΣ ΚΡΥΦΟΣ (10Η ΣΥΛΛΟΓΗ)

[ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ]

Όπως το χώμα ζητιανεύει τη βροχή ,
από του ήλιου τη σκληράδα χαραγμένο ,
δίψα τρελή μου ‘χει ματώσει τη ψυχή ,
να ζήσει τ’ όνειρο στα βάθη της θαμμένο .

Να μπει στις λίμνες των ματιών σου ν’ απλωθεί ,
να βγει σεργιάνι στης καρδιάς σου τα λημέρια ,
απ’ των φιλιών σου τη δροσιά ν’ αναστηθεί ,
να ζήσει άνοιξες , να ζήσει καλοκαίρια .

Απ’ τ’ άρωμά σου το γλυκό να ζαλιστεί ,
από του έρωτα το χρώμα να μεθύσει ,
στων λογισμών σου το βυθό να βυθιστεί ,
στις κρύφιες σκέψεις σου να βγει να περπατήσει .

Κάνε Θεέ μου τούτο τ’ όνειρο να ‘ρθει ,
αυτό το βράδυ και στον ύπνο να το ζήσω ,
διψά η καρδιά μου το ζητά και το ποθεί ,
κάνε το να ‘ρθει και ποτέ να μη ξυπνήσω.

[Ελένη Καββαδία - Σαμοΐλη]

Υπέροχο !!