Τους αποβίβασαν έξω απο ένα μικρό παράπηγμα που φωτιζόταν αμυδρά απο μια λάμπα μικρής ισχύος ,ενώ τα παράθυρα είχανε καλυφθεί με σκουρόχρωμες κόλλες ώστε να μην αφήνουνε το φώς να δραπετεύσει προς τους ουρανούς.
Τους υποδέχθηκε ένας ξερακιανός σμηναγός και αφού τους έβγαλε ένα λογύδριο πατριωτικού περιεχομένου, κάλεσε ένα,ένα τους να μπει μέσα ,επιδεικνύοντας το Βυσσινί φύλλο πορείας του,για..κούρεμα!.
"Μα δεν είναι δυνατόν να έχει προτεραιότητα το κούρεμα, ενώ περιμένουμε βομβαρδισμό.." τόλμησε να πει κάποιος στον μόνιμο βαθμοφόρο.

Εκείνος τότε τον κοίταξε υπο γωνία και με ένα σφυριχτό ήχο σαν του φιδιού του έδωσε να καταλάβει πάρα πολλά ."Ωστε έφεδροι αξιωματικοί και αντάρτες..?"
Τελικά τόσο μεγάλη ήτανε η κούραση όλων τους ,που δεν έδωσαν και πολύ σημασία στα λόγια του και θρονιάστικαν, ένας ,ένας, πάνω σ ένα τελάρο απο αναψυκτικά για να τους κόψουν ,μούσια, φαβορίτες και μαλλιά.
Ήθελαν να τελειώνει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα όλη αυτή η παράλογη κατάσταση και να σπεύσουν στη λέσχη για φαγητό.
Τα στομάχια μπορεί να γουργοούριζαν απαιτητικά, αλλά οι προτεραιότητες ήτανε άλλες εκείνες τις στιγμές καθώς θα έπρεπε να ντυθούνε στρατιωτικά.

Τους οδήγησαν λοιπόν επι τροχάδην προς ένα άλλο κτίριο, φωτισμένο με μια λάμπα θυέλης, ενώ απ έξω τα τζάμια είχανε όπως και παντού καλυφθεί με μπλέ κόλες, σαν αυτές που ντύνανε σαν μαθητές τα εξώφυλλα των σχολικών τους βιβλίων.
Ένας χλεμπονιάρης μόνιμος επισμηνίας ,απ αυτούς που μια φορά βλέπει κανείς την φάτσα του και του αποτυπώνεται για πάντα, τους υποδέχθηκε με μια γκριμάτσα δυσαρέσκειας.
Τους έδειξε μια στοίβα από δίκοχα,αμπέχωνα, παντελόνια και άρβυλα και στο κατόπιν άραξε στο γραφείο του χαζεύοντας τους .
Έσπευσε κι εκείνος απο τους πρώτους για να βρει ένα αμπέχονο στα μέτρα του , παντελόνι,άρβυλα ,αλλά και δίκοχο.

Τελικά τα κατάφερε και κουτσοβολεύθηκε ,αλλά πολλοί άλλοι δεν βρήκανε το νούμερο τους, παρα μόνο αμπέχονα αλλα όχι παντελονια και άρβυλα και έτσι κυκλοφορούσαν με τα πολιτικά τους.
Όσο για τα διακριτικά του βαθμού τους, θα έπρεπε να τα βάλουνε μόνοι τους με την βοήθεια ενός μαρκαδόρου.Τράβηξε κι αυτός με τη σειρά του δυό γραμμές στις επωμίδες και αυτό ήτανε όλο κι όλο.
Σειρά είχε ό οπλισμός των έφεδρων Αξιωματικών για να ολοκληρωθεί η εικόνα του αλαλούμ και της προχειρότητας. Μία ζωστήρα άσπρη σαν το γάλα καθως και άσπρα ντόκ, μία θήκη άσπρη παρελασεως για το περίστροφο, αλλά ..χωρίς περίστροφο και το κλού..ένα γαλάζιο κράνος .

Όταν κάποιος έφεδρος μεγαλύτερος στο βαθμό απο τους υπολοίπους τόλμησε να διαμαρτυρηθεί στον αρμόδιο για την απαράδεκτη αυτή κατάσταση,εισέπραξε ένα περιφρονητικό χαμόγελο και τη φράση ¨¨πολύ μας τα πρήξατε ρέ¨¨..
Ντυμένοι λοιπόν σαν μασκαράδες και άοπλοι ,έσπευσαν για φαγητό στη λέσχη που εντω μεταξύ είχε.. κλείσει.

συνεχίζεται



Προβολές: 27

Σχόλιο από τον/την Στιχοπλάστης στις 4 Ιούνιος 2010 στις 16:02

Σχόλιο από τον/την Παντελής στις 5 Ιούνιος 2010 στις 19:56
οι βάρβαροι είναι κάποια λύση.....

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά

Στατιστικά ιστοσελίδας


Βίντεο

Σήμα

Γίνεται φόρτωση...

Φόρουμ

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

Η Ποίησή μου

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

ἡ κατάρα τῆς Ἀθηνᾶς

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις

μαζὺ μὲ τὴν ἐπάνοδό μου, αὐτό

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση

© 2024   Created by Nikolakakos Georgios (spartinos).   Με την υποστήριξη του

Διακριτικά  |  Αναφορά προβλήματος  |  Όροι χρήσης

SEO Services