η γέννηση μιάς γυναίκας

[marakos]

σκύβει ο πατέρας σε χαϊδεύει με στοργή
και μ ευλάβεια και έκσταση σε πιάνει
βλέπει το τοσοδούλικο σου κορμάκι να ριγεί
σαν μια προέκταση του Είναι του στη γη
και νοιώθει πως ποτέ δεν θα πεθάνει


κι η μάνα μ ευτυχία περισσή
ρόδινα όνειρα για σε χίλια πυργώνει,
όλος ο κόσμος πια για κείνη είσαι σύ
θέλει τη ζήση σου χρυσή
και τ όνειρο της πάντα να σε καμαρώνει


και οι γιαγιάδες κι οι παππούδες απαλά
θ αγγίξουν της ζωούλας σου τη ρόδινη κορδέλα,
στα μάτια της ψυχής τους, εικόνα σου τρανή κυλά
για να σε να φανταστούν μελλοντικά,
σωστή γλυκεία κοπέλα

Μαράκος

[Τάσος Π. Δασκαλάκης]

Πολύ τρυφερό το ποίημά σου , Μάριε!!!

Καλό σου βράδυ.

[Στιχοπλάστης]

[Ειρήνη]

Ωραίο Μάριε! Πολύ ωραίο!!!