Χάθηκε η αγάπη...

[Στιχοπλάστης]

Πέφτουν αργά του πλάτανου τα φύλλα
στο εικονοστάσι τρεμοπαίζει η καντήλα,
ακόμα ένας κύκλος της ζωής μας κλείνει
σιγά σιγά η αγάπη μου για σένα σβήνει...

Πέσαν τα φύλλα, έμεινε ο πλάτανος γυμνός
αχνά ακούγεται από μακρυά ανήσυχος αμνός,
μοιάζει να χάθηκε και ψάχνει το κοπάδι
και συ καρδιά μου έχεις χαθεί, μες το σκοτάδι...

Όπως του πλάτανου τα φύλλα σκορπισμένα
έτσι και τα αισθήματά μου ειναι χαμένα,
δεν έχω την αγάπη πια στα μάτια
για πολλοστή φορά καρδιά μου εισαι κομμάτια...

Βαρύς χειμώνας το γυμνό πλάτανο περιμένει
χιόνι, βροχή κι αυτό το παγωμένο αγιάζι, επιμένει..,
να τα γκρεμίσουν όλα προσπαθούν τα κλώνια
ποτέ να μη ξαναφωλιάσουνε τ' αηδόνια...

Έπεσε ο πλάτανος από 'να αστροπελέκι
μιά τσίχλα πέθανε μπροστά στο άπονο τουφέκι
στο δόκανο φονεύτηκε περήφανη ελαφίνα...
Χάθηκε η αγάπη στο γκρεμό που λέγεται ρουτίνα...

Μες το καμένο φώλιασε ο πόνος το κουτσούρι
κομμάτια έγινε κι αυτός απ' το τραχύ τσεκούρι
και τα κομμάτια στη φωτιά χαθήκαν
στη φύση πίσω τα συστατικά δοθήκαν...

Φαίνεται αδύνατο ξανά ο πλάτανος να ζήσει
κι όμως ! την άνοιξη κάπου εκεί θ' ανθίσει..,
ίσως για πάντα κι η αγάπη μας να μην έχει χαθεί
ίσως από τις στάχτες της την άνοιξη ν' αναστηθεί...

[Παντελής]

απελπισία και η λύτρωση,
αποδοσμένα τόσο εύστοχα.

καληνύχτα Γιάννη.

[Βαγγέλης Βουτσίνος]

Όπως του πλάτανου τα φύλλα σκορπισμένα
έτσι και τα αισθήματά μου ειναι χαμένα,
δεν έχω την αγάπη πια στα μάτια
για πολλοστή φορά καρδιά μου εισαι κομμάτια...

Πάντα ωραίος, αυτό είναι κορμί βελούδο....

[Βαγγέλης Βουτσίνος]

Πέσαν τα φύλλα, έμεινε ο πλάτανος γυμνός
αχνά ακούγεται από μακρυά ανήσυχος αμνός,
μοιάζει να χάθηκε και ψάχνει το κοπάδι
και συ καρδιά μου έχεις χαθεί, μες το σκοτάδι...

Πολύ ωραίο, να'σαι καλά..

[Βαγγέλης Βουτσίνος]

Πλατανοφυλλα στο χωμα
και στερνο φιλι στο στομα
μες τα ματια μας το δακρυ
κι η αγαπη ψαχνει ακρη


Πρώτο, όπος και το μανούλι...