Να ξεφλουδίζουν του καιρού

σα του φιδιού το ντύμα

είχες της μέδουσας μαλλιά

πλεγμένα ερπετά

να βλέπεις τον ορίζοντα

και να μετράς το κύμα

ξυλόγλυπτη σ’ ακρόπλωρο

με στήθη ποθητά

 

Τώρα στα μάτια ο καπνός

από βαριά τσιγάρα

εύρημα που σε κάρφωσαν

ψηλά στο πατερό

γίναν τα πλοία σίδερο

και τα πανιά φουγάρα

στις θάλασσες που ήξερες

στέρεψε το νερό

 

Μ’ αλλόκοτο μισό κορμί

σαράκι κεντημένο

να συλλογιέσαι αμίλητη

μες την ανημποριά

εκείνο τ’ ανεξήγητο

της μοίρας το γραμμένο

πιότερους να χει ναυαγούς

ο κόσμος στη στεριά

 


 

 

 

Προβολές: 59

Σχόλιο από τον/την Παντελής στις 29 Αύγουστος 2014 στις 23:51

και δυστυχώς Τάκη ο καθένας πιστεύει το προβλημα του το πιο σοβαρό,

και απομονώνεται.

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά

Στατιστικά ιστοσελίδας


Βίντεο

Σήμα

Γίνεται φόρτωση...

Φόρουμ

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

Η Ποίησή μου

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

ἡ κατάρα τῆς Ἀθηνᾶς

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις

μαζὺ μὲ τὴν ἐπάνοδό μου, αὐτό

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση

© 2024   Created by Nikolakakos Georgios (spartinos).   Με την υποστήριξη του

Διακριτικά  |  Αναφορά προβλήματος  |  Όροι χρήσης

SEO Services