Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Αστέρι μακρινό που με κοιτάς...

Αστέρι μακρινό που με κοιτάς

κι α που γνωρίζεις όλα τα κρυμμένα,

τις νύχτες που στον ουρανό πετάς

μην είδες δυό ματάκια δακρυσμένα;

Ήταν τα μάτια της αγάπης μου

όταν της είπα πως θα φύγω,

πάνω στο φόρτε της απάτης μου

της είπα πως θα ήτανε για λίγο...

Μην είδες θλίψη σαν το μαύρο σύννεφο,

σα νά 'τανε του Άδη πανωφόρι;

Μην είδες πλάσμα ωχρό και άκεφο

να κλαίει τραγούδι, πονεμένη κόρη;

Είναι αυτή που χάθηκε για πάντα

αυτή που μ' αγαπούσε αληθινά,

ήταν το γούρι μου, γαλάζια χάντρα

τ' άστρα στα μάτια της τα φωτεινά...

Μαύρα φτερά απλώνει ο θάνατος,

αστέρι μακρινό που με κοιτάς...,

στον όρκο ενός κάλπικου τάματος

το μαύρο σφρίγος μου κρατάς...

Προβολές: 55

Σχόλιο από τον/την Στιχοπλάστης στις 13 Σεπτέμβριος 2010 στις 23:30: '

Αστέρι μακρινό που με κοιτάς,
τη μοίρα στη νυχτιά κεντάς...

.

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 14 Σεπτέμβριος 2010 στις 0:50: με προβλημάτισες στιχοπλά...

πανέμορφο κατα τ΄άλλα

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 14 Σεπτέμβριος 2010 στις 4:22: Καταπληκτικος οπως παντα!!!
Την καλημερα μου

Σχόλιο από τον/την Τάσος Π. Δασκαλάκης στις 14 Σεπτέμβριος 2010 στις 8:55: Ουδέν κρυπτόν στο βλέμμα αστεριών
Στο κέντημα και της νυχτιάς τους
Με χρυσαφένια ξεθωριάζουν
Κάλπικους όρκους δεν τρομάζουν....

Πολύ ωραία η έμπνευσή σου , φίλε Στιχοπλάστη!!!!

Την καλημέρα μου.

Σχόλιο από τον/την Γιάννης Ποταμιάνος στις 14 Σεπτέμβριος 2010 στις 17:14: Μαύρα φτερά απλώνει ο θάνατος,
αστέρι μακρινό που με κοιτάς...,
στον όρκο ενός κάλπικου τάματος
το μαύρο σφρίγος μου κρατάς...

Έρωτας, προδοσία, θάνατος
ωραία δεμένα στο ποίημά σου

Καλό απόγευμα Στιχοπλάστη

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 14 Σεπτέμβριος 2010 στις 21:31: Μαύρα φτερά απλώνει ο θάνατος,
αστέρι μακρινό που με κοιτάς...,
στον όρκο ενός κάλπικου τάματος
το μαύρο σφρίγος μου κρατάς...

Tώρα πες μου, άδικα κοψοχολιάστηκα???