Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Ασπιλη Αγαπη

Του Πλατωνα τον Ερωτα,
για Βελο τον φορουσες,
την ομορφια της υπαρξης,
με ποιηματα μετρουσες.
Το προσωπο σου αφαντο,
στων κρισεων τη ντροπη.

Ενα βιολι ζωγραφιζε με νοτες,
την μεσα σου φωνη,
σαν μου μιλουσες.
Με την Ηχω της παλευε,
ποια θα μου πρωτοπει,
πως η Αγαπη ειναι η Συνουσια,
του Ερωτα με τη Θυσια.

Εκλειψεις μες, τα ματια σου,
πασχιζαν απεγνωσμενα,
την Ευθυγραμιση που τις γεννησε,
να δεσουν με αλυσιδες.
Εκει να μεινουν.
Οι κορες σου,
ποτε να μη με δουνε.

Οι γραμμες της Ζωης στις παλαμες σου,
τροχιες χαμενων Αστεριων.
Πλανωνται στα Ονειρα,
αγνωστων Ποιητων.
Μα το Φως τους,
με καιει ακομα,
σαν τα χερια σου φιλω.

Και Συ,
μονο ν, ακους μου τη φωνη,
αντιλαλους να κανει.
Στων φυλων μας τα ορια χτυπωντας,
νεους Οριζοντες να φτιανει.
Να σου λεει ο Ερωτας,
καποτε σε ματωνει.
Μα η Αγαπη η Ασπιλη,
απ, το κενο της Ομορφιας,
Σε Σωνει

Προβολές: 17

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 0 μέλη

Σχόλιο από τον/την ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ στις 18 Δεκέμβριος 2008 στις 16:57: Και Συ,
μονο ν, ακους μου τη φωνη,
αντιλαλους να κανει.
Στων φυλων μας τα ορια χτυπωντας,
νεους Οριζοντες να φτιανει.
Να σου λεει ο Ερωτας,
καποτε σε ματωνει.
Μα η Αγαπη η Ασπιλη,
απ, το κενο της Ομορφιας,
Σε Σωνει

καλέ
μου αγραφε
με εριξες στο καναβάτσο!!!!

Σχόλιο από τον/την NaTaSsA στις 18 Δεκέμβριος 2008 στις 17:07

Σχόλιο από τον/την ορφανιδης νικος στις 18 Δεκέμβριος 2008 στις 18:51: Μα η Αγαπη η Ασπιλη,
απ, το κενο της Ομορφιας,
Σε Σωνει πολυ καλο!!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Μαίρη στις 18 Δεκέμβριος 2008 στις 20:21: Και Συ,
μονο ν, ακους μου τη φωνη,
αντιλαλους να κανει.
Στων φυλων μας τα ορια χτυπωντας,
νεους Οριζοντες να φτιανει.
Να σου λεει ο Ερωτας,
καποτε σε ματωνει.
Μα η Αγαπη η Ασπιλη,
απ, το κενο της Ομορφιας,
Σε Σωνει

ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ!!!!!!!!!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 18 Δεκέμβριος 2008 στις 21:31: Εξαιρετικο!!!
καλησπερα φιλε!

Σχόλιο από τον/την ermioni στις 18 Δεκέμβριος 2008 στις 21:59: Φοβερο!!!
καλησπερα

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 18 Δεκέμβριος 2008 στις 22:52: Ενα βιολι ζωγραφιζε με νοτες,
την μεσα σου φωνη,
σαν μου μιλουσες...

απίθανο!!!

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 18 Δεκέμβριος 2008 στις 23:09: "Ενα βιολι ζωγραφιζε με νοτες,
την μεσα σου φωνη,
σαν μου μιλουσες.
Με την Ηχω της παλευε,
ποια θα μου πρωτοπει,
πως η Αγαπη ειναι η Συνουσια,
του Ερωτα με τη Θυσια."

Ζωγραφιά!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 19 Δεκέμβριος 2008 στις 1:13: Ενα βιολι ζωγραφιζε με νοτες,
την μεσα σου φωνη,
σαν μου μιλουσες.
Με την Ηχω της παλευε,
ποια θα μου πρωτοπει,
πως η Αγαπη ειναι η Συνουσια,
του Ερωτα με τη Θυσια.

Εξαιρετικό!!!!!!!!
την καλησπέρα μου