ΑΝΟΙΞΗ (14η Συλλογή )

[ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ]

Χειμώνας  βαρύς  στην ψυχή ,

Κανένα φως ελπίδας στα μάτια ….

Όλα γύρω ερείπια φάνταζαν 

Και η ζωή μου χαμένη μονολογούσε ……..

ΚΑΘΙΣΕ  ……… ………

 

Μα να που φως  , σαν ήλιος αποβροχάρης ,

Φώτισε τα έρημα παρτέρια της  μοναξιάς  ,

Αναστήλωσε τα κομμάτια - ερείπια  η καρδιά ,

Χιλιάδες χρωματιστά λουλούδια μπήκαν

Και μοσχοβολιές γέμισαν το είναι του !!!!!!!

Σαν μέλισσες οι όμορφες στιγμές  , από παλιά ,

Ξανάρθαν στη μνήμη του ,

Να τρυγήσουν τη μαγεία της στιγμής .

 

Ήταν η άνοιξη  που άνοιξε το παράθυρο στην ψυχή του ,

Από το πρόσωπο ενός παιδιού ,

Που του χαμογελούσε !!!!

 

ΣΗΚΩΘΗΚΕ !!!!!!!!!

[Αριάδνη Μεσογείτη]

Η Άνοιξη έφεξε και μοσχομύρισε η Γωνιά!!!