Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Ανακυκλωμένες αναλαμπές

Ανακυκλώνοντας αδυναμίες
να παραιτούμαι αισθάνομαι.
Ελαττωματικές διεξόδους ανακαλύπτω.
Με ντροπές,με φιμωμένες ορμές αντιδικώ.
Καταδικάζω και καταδικάζομαι.
Εκμεταλευόμενη την αλαζονεία τους,
τις στείρες συνήθειες τους, τις κόβω σε κομμάτια.
Ματώνουν και λερώνουν.
Αλλάζουν μορφή.
Χίμαιρες γίνονται.Κι απελπισίες.
Κουρελιασμένα της μνήμης γεννήματα.
Ικανά να στραγκαλίσουν θυμούς κι ανάσες.
Ικανά ν΄αναστηθούν και να συνεχίζουν
στην ανυπαρξία τους να θυσιάζουν.
Αόρατες αξιοπρέπειες.Ορατές πάθους αναλαμπές.

Προβολές: 36

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 0 μέλη

Σχόλιο από τον/την ΚΟΝΤΙ ΔΟΝΑΡΑ ΝΤΙΝΑ στις 11 Νοέμβριος 2009 στις 23:33: ΚΑΛΟΓΡΑΜΕΝΟ ΚΑΙ ΥΠΕΡΟΧΟ.........

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 12 Νοέμβριος 2009 στις 0:18: Κουρελιασμένα της μνήμης γεννήματα.

Και τα δικά σου "γεννήματα" Υπέροχα!!!!

Σχόλιο από τον/την morsecode στις 12 Νοέμβριος 2009 στις 0:22: Χίμαιρες γίνονται.Κι απελπισίες....παντα ιδιαιτερη!

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 12 Νοέμβριος 2009 στις 0:36: Αλλάζουν μορφή.
Χίμαιρες γίνονται.Κι απελπισίες.
Κουρελιασμένα της μνήμης γεννήματα.
Ικανά να στραγκαλίσουν θυμούς κι ανάσες.

ικανά για όλα !
ωραίο!

Σχόλιο από τον/την ermioni στις 12 Νοέμβριος 2009 στις 18:28

Σχόλιο από τον/την NaTaSsA στις 13 Νοέμβριος 2009 στις 15:38: όμορφα που τα λες!

Σχόλιο από τον/την Παντελής στις 13 Νοέμβριος 2009 στις 21:22: Αόρατες αξιοπρέπειες.Ορατές πάθους αναλαμπές.

όσο και να αλυσοδένουμε το κορμί, το μυαλό αλητεύει.