Αλφαβητικόν ... (ακαταλαβιστικόν ... )

[Στιχοπλάστης]

'

Απ’ τον κουμπάρο μου ‘πως ήρθα

μισό το αίμα είν’ αλκοχόλ..,

ακόμα δεν λέω πως συνήλθα

κι ας έχω φάει προφιτερόλ …

δύο …

 

Γράφω στιχάκια στο άψε ρε μάγκα

και σβήσε και πιάσε ‘ουσίες’ πολλές

σε χρόνο παθόντα σε τρώει μαρμάγκα

χαθήκανε ήθη κι αρχαίες ‘σχολές’ …

ορθό πεδίο …

 

Κι αν καταλάβεις να μου σφυρίξεις

το άλφα- ποί’μα και -βητικόν

ματιά φευγάτη με ζόρι να ρίξεις

σε ρύμνη που διάβαινες ..εκών

έν ρημαδίο …

 

================================

Κι έτσι φορτώθηκα της αλφαβήτας

το παίγνιο που με κρατά

μακρυά απ΄τον βωμό της ήττας

παραμονεύει φωναχτά ...

================================

================================

 

Άπλωσε δίχτυ στα περάσματα

βάρκα μ’ ένα πρυμνιό φανάρι..,

γαζί νερού στα τρεμουλιάσματα

δασύ του ήχου απομεινάρι …

 

Εκλύει φως το ψάρι-θύμα του

ζώντας στον τρόμο του νερού..,

ήταν παλιά ο πάτος χτήμα του

θάνατος θύτη φθονερού …

 

Ίσως να πάρει το μάθημα του

κατρακυλώντας τέρμα πυθμένα,

λύνει τα ήθη το πάθημά του

μύστης παθόντων βεβιασμένα …

 

Να κι όμως.., γυρίζει πάλι

ξανά στα πάνω ο τροχός,

ο θύτης θύμα, παλιό κανάλι,

πάνω στο θρόνο μοναχός !

 

Ραδιουργεί, ζωές στοιχειώνει

σπάει τους όρκους του βυθού

τρελός ο σάρακας, ψυχή που λειώνει

ύπουλος φόνος του αγαθού …

 

Φάρσα η ζωή και μια πατάτα

χτήμα του πλούτου της γραφής,

ψάξε καλά σ’ αυτή τη στράτα

ωδή ν’ ακούς σαν ψηλαφείς …

 

.

[Τάσος Π. Δασκαλάκης]

.
Διάβαζα ...διάβαζα έως πρωίας
Ήπια καφέδες με μαντεβάτ χα,,χα
Στα μάτια έβαλα δυο φορτωτήρες
Το νου τον κούνησα να σου τα ψάλει...


Είναι πολλές οι αναγνώσεις
Του ακαταλαβιστικόν....
Ένα θα σου `λεγα εκών άκων
Κάνε το παίγνιο της αλφαβήτας
Απόχη διάφανη μ` ένα φανάρι
Βράδια να πιάνεις ανυπόταχτα ψάρια
Κι εμάς τη μέρα να μας γραδάρεις....
Κι όποιος δε βρίσκει τον αριθμό
Ν` ανασκουμπά το λογισμό
Για ένα γρίφο προφιτερό(λ.)..

Να είσαι καλά Στιχοπλά...
Μ` αυτό το γρίφο π` ανάθεμά....


Την καλημέρα μου !