Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

ΑΛΝΤΙΛ! Συνέχεια από το προηγούμενο.(4)

Προχθές που λες παραμορμολίκιο ξεκατίνιασμα, αποτόλμησα, ένα απέλπιδο μπουκάρισμα! Τι ενεπνεύσθεις, μωρή οπισθομπάνικη εταίρα? Αναγκάστηκα, μετά από καταπιεστική εισήγηση του δουλοπρεπούς μου επιτελείου να ζητήσω οφ δη ρέκορντ ακρόαση, από το λευκογένη Πετρουήλ!
Ωχ! Τσιμπουκόρουφήχρα μου! Σε σκέφτομαι ταπωμένο και επικλινή μπροστά στο δακρύβρεχτο και σε συμπονώ βαθύτατα. Τουλάχιστον η πεφωτισμένη προσέγγιση, επέφερε ποθητό αποτέλεσμα?
«Ναι αμέ, νά το, είπε ο Εωσφορήμ δείχνοντας μια παρδαλή μπατανία, που φόραγε στο κεφάλι».
Δεν καταλαβαίνω, «και με τούτο πάλι σαν κτήνος μοιάζει, σκέφτηκε ο Βελζεβούλ ειρωνικά» προς τι το κουρελόπανο?
Άπλυτη διαβολόκαλτσα, περίεργο! Εσένα και να μη σου κινήσει τη περιέργεια το μοντέρνο ντιζάιν!
Όχι, ναι, αναρωτήθηκα δε λέω. Πολύ μου άρεσε το ντεκλαρέ …τσουβαλοσκέπασμα που …προσγείωσες επί της χαμέλεοντειας κόμης σου! Σαμαροσκούτι, σπέσιαλ!
Α! Είναι τελευταίο μοντέλο, ενός πρόσφατα αφιχθέντος μόδιστρου του Χ.αρμάνι είπε ,γεμάτος καμάρι ο Εωσφορήμ.
Λέω και γω, «συνέχισε το δούλεμα ο Βελζεβούλ» γι’ αυτό το προφίλ στη ελαφοντομουτσουνάρα σου φαντάζει… εξαντρίκ!
Αμυαλοφυγόδικε όλα καλά μα, δεν ρωτάς γιατί το στρεσάρισα?
Ειλικρινά, με θάμπωσε τόσο ο ραφινάτος σαβανοκεφαλοδέτης σου που δεν πρόκαμα. Ερωτώ το λοιπόν τώρα. Πουρκουά το …επιφορτίστηκες?
Για ν’ αποκρύψω το αυγοειδές καρούμπαλο, τσογλανογυαλισμένο ρετάλι!
Καρούμπαλο, ποιό καρούμπαλο?
Κτηνοβάτη! Ορίστε, «έδειξε αφαιρώντας με μια κίνηση τη κεφαλόλινάτσα» δε βλέπεις που έγινε ίσο, με τα βερνικωμένα μου κέρατα!
Πω, πω! Ρε συ χολεριασμένη παραφυάς, τούτη τη βέρι νταμπλ μόστρα στην έκανε με την αγιαστούρα ο αρχέγονος?
Εμ, ποιος άλλος!
Και , διατί, περικάλω σε υπεδεχθεί με τόσο μένος και έτσι ενθέρμως?
Διότι του ανέφερα ψυχρόαιμα τη φράση, θέλουμε, επιπρόσθετη, δανειακή επιχορήγηση. Ειδάλλως πάμε σούμπιτο κατά …διαόλου!
Και, σίγουρα βιτσιόζα σουρλουλού! Πάνω στο μελωδικό ρεφρέν ο ευυπόληπτος, θα σου τρατάρισε το κέρασμα!
Αστραπιαίως μάλιστα! Για πότε ξαρμάθιασε απ’ τη ζώνη τα βαρόκλειδα από το Ευήλιο οικόπεδο, για πότε τ’ αμόλησε και…
Σε πέτυχε στο περδικοκαύκαλο ο αθεόφοβος, ούτε που το κατάλαβες!
Δυστυχώς, ανεκδιήγητε τράβα ρούφα!
Βρε τραγική υποβάθμιση του αποκούραδου, τόση κακοτυχία λοιπόν?
Εγώ, σε τοιούτη αισχρότατη συμπεριφορά, θα του έδειχνα ακαριαίως πλάτη!
Βελανιδοκούφαλο! Επαναστάσεις του γλυκού ύδατος, όχι σε μένα να μη …γίνουμε μπίλιες!
Ανασκευάζω, ανασκευάζω, μετά συγχωρήσεως!
Και, καλά θα κάνεις. Προτού τα ψήγματα υπομονής μου εξαντληθούν.
Οκέι κολοτάξιδο υπόθετο! Ζουμάρισε… στα ετερώνυμα.
Να μη στα πολυλογώ υπερφίαλε πουστοφάγε! Στην αρχή, ένοιωσα ανακουφιστική ευφορία όταν ο θεόπνευστος, με καθησύχασε σφόδρα λέγοντας μου. Λεφτά, υπάρχουν …άφθονα. Πέρνα στη μπάγκα!
Ε, εφόσον το ντουλαποσεντούκο ήταν παραγεμισμένο, γιατί δεν σου ανέμισε τούβλοτσιμεντολιθική, δίγραμμη προκαταβόλα?
Ανεμπόδιστη τσιρλότρυπα! Μέχρι να εμπεδώσω ο αφελής τη …παραβολική του ειρωνεία, έχασκα με τη ίδια απορία. Έως ότου…..
Αμόλα ρεκλάματζόρε στο μετέπειτα, γιατί κώλωσες παραπλανητικά?
Αφουγκραστώ μεγαλομαλακοβιόλη! Τι εννοούσε ο θεομπαίχτης σαν μου σπικάριζε πιπιλιστά, …λεφτάαα, υπάρχουν!
Στραβοχυμένε κάλε! Λυτόγλωσσίασε πιο κατανοητικά μπας και σ’ αφουγκραστώ διανοητικά !
Στην …γλωσσηματική τετριμμένη, βαρύγδουπο παχύδερμο , μου απαριθμούσε ότι τα λάμδα είναι επτά. (Λ).. εφτά που ενίοτε λόγω πληθωριστικών επιδόσεων, μπορούν να αυξηθούν μέχρι και έντεκα!
Για στάσου αγύρτικη …κατσικόρομπα! Απ’ τα λίγα μου Ελληνοκολλυβογράμματα θυμάμαι εντόνως ότι , τα …κλασσικά φωνήεντα, ήταν επτά ! Το λάμδα …συμφωνικό ήταν, ένα!
Μπουρζουαζία της αποπλάνησης έτσι λες, αμ’ δε! Κράτα εγκεφαλικές σημειώσεις μπορείς!
Θα προσπαθήσω, εναγωνίως!
Έχουμε λοιπόν και λέμε. Λάμδα μικρό. Λάμδα μεγάλο και, τα σε πλάγιο ήχο τροποποιητικά του, λε, λι, λου, λο. Πόσα βγαίνουν?
«Ο Βελζεβούλης εμπίπτων σε άλγεβροημικρανιακό διαλογισμό, το ….διέρρευσε βραχύβια».
Ακόμη και έτσι παραμορφωμένε ηδονοκλάστη, με το ζόρι μας κάνουν έξη! Μέχρι τα έντεκα?
Να, αιμορροΐδες κολοβακτηρίδιο! Πιάσε και τα πέντε αναμορφωτικά φάσκελα, που μου κόλλησε στη μούρη και δια της επαγωγής στα μεταβιβάζω! Τώρα που τα τέσταρες προεξέχοντα κανίβαλε, πόσα είναι ?
Μετατραυματικό χυσαμόλι! Έδωσες ασφύριχτο φάουλ στη περιόχα μου και, σε φάση μπερδεγουέρ στούμπωσα ενισχυτικώς! Εν περιπτώσει πάση, πως ενεξελίχθη το παρατεταμένο Βάτερ… λο, λο σου!
Γρονθοροπαλοτσίτσιδοκλοτσιδόν!