Αδιέξοδο

[Γιάννης Πρεβενιός]

Φτάσαμε σ’ αδιέξοδο τερμάτισε ο δρόμος
στο τέλος επικράτησε της λογικής ο νόμος..
Ο χωρισμός επρόβαλε κραδαίνοντας το πρέπει,
την αδικία ούτε ο Θεός από ψηλά δεν βλέπει...!!!

Είσαι το άλλο μου μισό, που βρήκα το χαμένο,
μα πάλι φεύγεις μακριά κι εγώ μονάχος μένω.
Μονάχος να αναπολώ την ολοκλήρωση μου,
που ίσως ποτέ δεν ξαναβρώ σε τούτη τη ζωή μου.

Της ύπαρξης μου σβήσανε τα φώτα πλέον τώρα,
και στη καρδιά μου ξέσπασε του χωρισμού η μπόρα.
Της θύμησης σου το σκαρί στο νου θα ταξιδεύει,
και ως που ζω και σκέφτομαι εσένα θα γυρεύει!!!

[Κατερίνα]

Της θύμησης σου το σκαρί στο νου θα ταξιδεύει...

Καλογραμμένο και πανέμορφο Γιάννη!!!

[Nefeli riga]

Αδιεξοδο....πολύ σκληρό, λιγο πολύ το εχουμε ζήσει οι περισσότεροι.
Πικρό το ποίημά σου, μα η ομορφιά του ανέγκηχτη!!
Καλο σου βραδυ.