Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Αχ φεγγαράκι.......

Αχ φεγγαράκι αδειανά
Βλέπω τα δυο σου μάτια
Καθώς περνάς απ’τα στενά
Του πόνου μονοπάτια

Αγάπησες και’συ πολύ
Και πέταξες στ’αστέρια
Μα σε ποτίσανε χολή
Αγαπημένα χέρια

Τώρα θλιμμένο και πικρό
Περνάς από μπροστά μου
Και μου ξυπνάς ο,τι νεκρό
Έκρυβα στην καρδιά μου

Αχ φεγγαράκι έπνιξες
Και μένανε στο δάκρυ
Τις αναμνήσεις ξέθαψες
Και δεν θα βγάλω άκρη

© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος (spartinos)

Προβολές: 35

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 0 μέλη

Σχόλιο από τον/την fygas στις 14 Ιανουάριος 2009 στις 15:31: αριστο

Σχόλιο από τον/την Στιχοπλάστης στις 14 Ιανουάριος 2009 στις 17:46: "..καθώς περνάς απ' τα στενά
του πόνου μονοπάτια."

Σχόλιο από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 14 Ιανουάριος 2009 στις 19:10: Πολύ γλυκό παράπονο!!!!!

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 14 Ιανουάριος 2009 στις 22:55: Αχ αυτό το φεγγαράκι
τραγούδια που τα εμπνέει!!!
ωραίο Γιώργαρε

Σχόλιο από τον/την Nefeli riga στις 14 Ιανουάριος 2009 στις 23:42: Αχ φεγγαράκι από ψηλά και πόσα δεν βλέπεις...
γλυκό και τρυφερό, μιλάει σε καρδιές ευαίσθητες.
Δηλ. στις δικές μας.
Καλό σου βράδυ Σπαρτινε!