ΣΤΙΓΜΕΣ

[zissakos pavlos]

Στιγμές σαν κόκκοι άμμου περνούν τα δάχτυλα μου

και χάνονται στου χρόνου τη μαύρη ακρογιαλιά

Ριγούν τα όνειρα μου σε χάνω απο κοντά μου

και γύρω όλα μοιάζουνε σαν ν΄αρπαξαν φωτιά

Στιγμές καταλαβαίνω στο λάθος μου πως μένω

σε πράγματα που φύγαν και δεν γυρίζουν πιά

Μια άγραφη σελίδα αυτό σημαίνει ελπίδα

και πρέπει να ξεφύγω μακριά απ΄όλα αυτά

Στιγμές θα σε θυμάμαι στιγμές ίσως και να΄μαι

κι εγώ στα όνειρα σου ξανά όπως παλιά

Στιγμές θα σε θυμάμαι μπορεί και να λυπάμαι

γιατί παραδοθήκαμε στου χρόνου τη σκιά

Και ούτε που σκεφτήκαμε πως αύριο να΄ναι αργά.