Της ψυχής μας το στέκι
όταν δεν έχεις τρόπο να την πείς
Κάθε φορά που γύρω σου βραδιάζει
τη λύση ψάχνεις μάταια να βρείς
Ο πιό πικρός ο χωρισμός
είν΄οταν είναι ζωντανός
και δεν μπορείς να τον ξεχάσεις
ούτε το χέρι να του πιάσεις
Αβάσταχτα που είναι τα γινάτια
του έρωτα σου καίνε την καρδιά
Ελεύθερα κι αν κάνεις ότι θέλεις
εκείνα σε κρατάνε στη σκλαβιά
Ο πιό βαρύς μου στεναγμός
είναι που έμεινα αδειανός
και προσπαθώ να σε ξεχάσω
γιατί στη σκέψη σου θα κλάψω.
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την zissakos pavlos 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την zissakos pavlos 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την zissakos pavlos 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση 1 Μου αρέσει
Ξεκίνησε από τον/την Liontas. Τελευταία απάντηση από τον/την Δημήτρης Φάββας Νοέ 25, 2021. 24 Απαντήσεις 6 Μου αρέσουν
© 2024 Created by Nikolakakos Georgios (spartinos). Με την υποστήριξη του
Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!
Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά