ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ ΤΟ ΔΙΧΤΥ

[zissakos pavlos]

Νύχτα απέραντη μαυροφορούσα

της σκοτεινιάς ωραία μούσα

Το βαθύ αγκαλιασμά σου

με προσκαλεί πάλι κοντά σου

Στόν ερχομό σου ο νούς μου σκοτεινιάζει

το εγκλημα στο εγκλημα γκρινιάζει

Πόνο και τρόμο αραδιάζει

ο πόνος που όλους μας τρομάζει

Νύχτα το αγκαλιασμά του πόνου

αναδρομή του κάθε μόνου

Στο πέρασμά σου σαγηνεύεις

κρυφά στις σκέψεις ολων μπαίνεις

Του έξαλλους πόθους μας φουντώνεις

με μίση και πάθη τα φορτώνεις

Νύχτα με κάθε σου παλμό

αποκαλύπτεις κι ένα καημό

Κλεμμένοι και κλέφτες προσπαθούνε

στα δίχτυα σου μέσα να κρυφτούνε

Σε πλάνα χαμόγελα γυρνούνε

παρηγοριά όσοι ζητούνε

Νύχτα το δίχτυ σου πονάει

σ΄όποιον πολύ σε αγαπάει.