Το είδαμε περήφανο πάνω απ' τη γη να πέφτει
Στα μάτια σου επωαζε μια πληθινη στοργή
Τον ουρανό που έσκισε μια μέρα για να φέρει
Όσα δεν βρήκες ορμωμενος
Στη δίψα για ζωή.

Μια φράση πρόλαβες να πεις
Που θύμιζε ελπίδα
Πιο σιγάνα απ τη συνθλιψη κυμάτων καταγής
Δέχθηκες το όνειρο σαν μια θερμή ηλιαχτίδα
Και παγώσες στην ερημιά ζωής αληθινής.

Κι η ερημιά σου γέννησε μια μια ηρεμία στα μάτια
Σαν ένα θάμπωμα ελαφρύ στις κόρες σου, μελί
Λυγωνουνε στο κοίταγμα, στον έρωτα, στα ναζια
Για να σε ξεδιψάσουνε με μια αθώα ντροπή.

Προβολές: 26

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά

Στατιστικά ιστοσελίδας


Βίντεο

Σήμα

Γίνεται φόρτωση...

Φόρουμ

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

Η Ποίησή μου

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

ἡ κατάρα τῆς Ἀθηνᾶς

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις

μαζὺ μὲ τὴν ἐπάνοδό μου, αὐτό

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση

© 2024   Created by Nikolakakos Georgios (spartinos).   Με την υποστήριξη του

Διακριτικά  |  Αναφορά προβλήματος  |  Όροι χρήσης

SEO Services