Κόψε δυο κλώνια δυόσμο

[Αδαμοπουλου Γεωργια]

Τα σήμαντρα

άκουσα της καρδιάς,

στης εκκλησιάς τον ήχο

κι` είπα ψυχή μου

κράτησε,

ότι αγνό μαζί σου

μη το λερώνεις

το κορμί

μην την χαλάς

τη σκέψη.

Και θα` ρθει

κάποιο δειλινό

καρπούς θα

έχεις δρέψει.

Αν σε κακία

βρέθηκες

κι` αν πόνος

σε τυλίγει

κι` άνθρωποι

σε πλήγωσαν.

Η αγάπη,

να σ` ορίζει.

Ήρθανε χρόνοι

δίσεκτοι,

δεν είδες

το γαλάζιο.

Και το μυαλό σου

γέμισε,

χίλιες και μια

σκέψεις.

Στάσου ψηλά

με δύναμη,

το κρίμα

να τ` αντέξεις.

Αίμα κι` αν έσταξες

καρδιά

κι` είδες την αδικία.

Θυμήσου τα μικρά

παιδιά.

Που ειν του θεού

ευλογία.

Σκύψε ψυχή 

γονάτισε,

κάνε τη προσευχή σου.

Ν α μην πεινούν

οι άνθρωποι

κι` αιμοραγεί

η πληγή σου.

Κόψε δυο φύλλα

από μυρτιά,

κόψε δυο κλώνια

δυόσμο,

κρίνα λευκά

της Παναγιάς.

Και στόλισε

το κόσμο.

Τα περιστέρια

κοίταξε

τα άσπρα περιστέρια.

Κάνε βαθιά

μια προσευχή,

Αίμα αθώων να

μην δεις.

Και ένα κεράκι άναψε

στα άγια καντηλέρια.